Skrzynka pocztowaCecila Fogarty'ego

30 stycznia 1985C,

wyznawcy naszego kościoła podejmują wciąż błędne decyzje. Kolejny raz modły wznoszą do Lucyfera, początki roku dedykują jego czci. Nie mogę już patrzeć na to C. A Ty? Jak daleko sięga Twój wzrok? Jak daleko sięga wzrok innych? Tak ciężko jest dostrzec konsekwencje... Tak ciężko jest dostrzec Cię.

Niech zgaśnie ogień, niech nie ogrzewa już Ziemi. Bezpieczniejsi będziecie w nocy. Nasza Pani pragnie by w trakcie Uczty Ognia zgasły pochodnie.

Zuge

28.02.1985 r.
Samozwanczy Rumpelsztyku,

Na język cisną mi się różne słowa. Przeróżne, ordynarne słowa. Nie wiem, czym zawdzięczam sobie twoje zainteresowanie. Śledzenie moich działań. Próby sabotowania. Pewnie mnie z kimś pomyliłeś. Musisz się mylić, bo innego wyjaśnienia nie widzę.

Prawie dałem się nabrać. Prawie uwierzyłem, że możesz coś wiedzieć. Może chciałem w to usilnie uwierzyć, że twoja zabawa jest czymś więcej niż jedynie baśnią?

Przekląłeś mnie. Przekląłeś i pragniesz niemożliwego. Nie mam dziecka, które mógłbym ci oddać. Sonk Road jest takie depresyjne, ale zerkam tam i oglądam się za siebie. Sprawdzam jak daleko potrafisz się posunąć ze swoją bezczelnością. To musiałeś być ty, prawda?

To twoje odbicie widziałem w szybie? To ty zakradasz się jak tchórz nocą?

To musisz być ty.

Przeczytałem jednak baśń. Bardzo dokładnie. Podkreśliłem poszczególne elementy.

Jest jeszcze druga opcja. W swym zachwycie nad sobą, nad swoim sprytem, pragniesz własnego imienia. I to prost spod moich palców.

Rozpal dzisiejszej nocy ognisko. Zatańcz wokół niego, wołając w dziecinnej rymowance swoje imię, a jutro będziesz mógł podziwiać efekty swojej pracy.

O ile nie stchórzysz. Znowu.

Dobre miejsce będzie niedaleko dziurawego mostu kolejowego. Łatwo trafisz, blisko jest stary cmentarz.

H.

19.02.1985Sisi,

Nie dziwi mnie, niestety, pojawienie się na horyzoncie tego symbolu nadciągającego niebezpieczeństwa. Cecilu... Obawiam się, że Dahlia stała się niecierpliwa. Chciałbym wierzyć, że moje błędy nie będą się na Tobie mścić, ale nierozsądnym byłoby popadać w nadmierny optymizm. Nie po ostatnich wydarzeniach. Tajemnice się nawarstwiają, a czas ucieka. Gwałtowność, z którą przesypuje się przez palce, napawa mnie niepokojem. Nie mogę jej dłużej czekać. Nawet, jeśli to pułapka, muszę to sprawdzić. Jak najszybciej. Twoja pomoc już jest nieoceniona i zawsze mile widziana, lecz zrozumiem, jeśli nie będziesz chciał nadwyrężać swojej uprzejmości. Prawdę mówiąc, tak byłoby lepiej. Bezpieczniej. Przemyśl to. Mam wprawdzie doświadczenie z niańczeniem Theo, ale odnoszę wrażenie, że tam, gdzie doprowadzi nas trop, będzie ono bezwartościowe.
Kiedy będziesz dostępny? Podaj datę. Centrum dowodzenia pozostaje niezmienne, wybacz, nie znalazłem lepszej alternatywy. Chwilowy ból jestem skłonny wynagrodzić Ci niezdrową dawką słodyczy.

Ps. Cieszy mnie niezmiernie, że jak zwykle wiesz, kiedy rzucić na sprawę trochę światła - bardzo paradoksalnie, biorąc pod uwagę Twoją naturę.

Mall

28.02.1985C,
masz specyficzny sposób pytania o moje samopoczucie i życzenie szybkiego powrotu do zdrowia. Dziękuję za troskę, jesteś wspaniały jak zawsze. Jedyne czego tu nie dają, to fajek i dobrej kawy. Pomógłbyś przyjaciółce w potrzebie.
Nie mam pojęcia o kim mówisz, ale mam nadzieję, że to żaden z koszmarów, o tych to mi nie wspominaj. Albo jednak pisz od razu, zapewnij mi jakąś rozrywkę na najbliższy czas i pozwól zaplanować jakąś ciekawą zemstę rozrywkę.
Daj mi kilka dni, a znów pokoloruję twój świat na żółto i niebiesko.
Czy twoje brwi wyglądają już normalnie? Oby, bo inaczej nie pokażę się z tobą w miejscu publicznym.
Charlotte

28.02.1985Cecilu
Nie bądź łatwowierny, lecz zaufaj słowom Matki. Ta nakazała nam poznać istotę, która odsłoniła przed Tobą resztkę swojego żywota.
Mówisz o wątpliwościach, a nie słuchasz uważnie. Módl się gorliwie i wyczekuj naszego spotkania, gdy Księżyc wzejdzie w pełni, uzyskam odpowiedzi. Cierpliwość jest cnotą, Cecilu. Nie próbuj w swe dłonie zgarnąć wszystkiego, bo przeleje się to przez Twoje palce, a Ty pominiesz to, co najważniejsze. Nasza Matka spotka się z Tobą, gdy minie czas, a Ty będziesz wiedzieć tyle, by móc znów stanąć z nią oko w oko.
Odpocznij i zbierz siły.
Czeka nas bitwa.

Zuge

16.II.85 godzina 2 a.m Cecilu,
Przemyślałem feralność naszych spotkań.
Jako, że nie lubię rozstawać się z nikim w gniewie, chciałem przeprosić za swoją arogancję i wybuchowość.
Cechy te nie należą do mojej natury, jednak nasze spotkania obyły się w chwilach mojej największej słabości.
Choroba odebrała mi resztki sił i jak mniemał zdrowy rozsądek.
Wdzięczny będę jeśli poświęcisz mi więcej uwagi.
Pozdrowienia, Nox

28.02.1985C,
pytasz, czy potrafię przyzwać demona, czy zrobię to dla twojej rozrywki? Dobrze wiesz, że wywiązuję się ze złożonych obietnic, a umowa to umowa. Zabrali mi wszystko (nadal wnoszę o kontrabandę, przynajmniej papierosa!), więc musisz poczekać, aż stąd wyjdę.
Czerwone jak krew i czarne jak twoje serce? Muszę przyznać, że ta banalność mnie zupełnie nie dziwi, ale skoro takie jest twoje życzenie — kim jestem, aby odmówić?
Masz rację, jestem niezwykle zajęta mnogością obowiązków. Najwięcej wysiłku pochłania powstrzymywanie się przed życzliwą pomocą sąsiadce z sali, w której płucach najwidoczniej żyją grajki. Brzmi, jakby potrzebowała dodatkowej poduszki.
Charlotte

12 stycznia, 1985C,

wyszedłeś, nim mogłam Cię złapać, a to, co muszę Ci przekazać nie może czekać. Pamiętasz nasze bardzo spontaniczne, aczkolwiek mało rozsądne wyjście na początku roku? To zamieszanie może się za nami trochę ciągnąć — zajęłam się tym, ale lepiej nie wychylaj się przez jakiś czas. Pod żadnym pozorem nie wracaj do tego klubu — najlepiej nawet nie przechodź obok.

Nie rozrabiaj dzisiaj,Lyra

styczeń 25, 1985Cecil

Po pierwsze: jesteś strasznie głupi. Kto niby pije tyle, żeby mu się filmy urywały? Zostaw taśmy filmowe w spokoju, barbarzyńco. Poza tym nie wiedziałam, że pracujesz w kinie i uważam, że powinieneś mi takie rzeczy mówić, bo chciałabym zniżkę.
Po drugie: boli mnie głowa i nie do końca wiem dlaczego. Na pewno nie przez tequilę. Tak mnie się zdaje, że to wina tych kostek lodu co były w drinku — najgorsze rzeczy zawsze dzieją się przez wodę. W wodzie ryby srają.

A tak poza tym, dobrze się czujesz? Trochę wczoraj przełamaliśmy przegapiliśmy przegięliśmy. Nie wiem, jak wróciłam do domu, ale mam dwie nogi, dwie ręce i zakwasy na dupci. Na pewno nie krzyczałam, musiało Ci się coś pomylić, bo ja nigdy nie krzyczę. Może Tobie się śniłam? Nie wstydź się, mi też czasem się śnią głupie rzeczy.

A tak poza tym, to jak ten tekst o bajzlu w pokoju jest jakąś metaforą, że moja ciotka dostała pracę na North Hoatlilp jako gosposia i myślisz, że mi też się chce za kimś sprzątać, to się mylisz! Nie chce mi się. Sam posprzątaj.


Sierra

01.03.1985Drogi Cecilu,
z okazji zbliżającego się święta ku czci Męczeństwa Aradii chciałabym Cię zaprosić na kolację 30 marca, która odbędzie się w moim mieszkaniu, w Little Poppy Crest. Na kolacji będą jedynie członkowie Kowenu, więc będziemy w swoim własnym, dobrze znanym gronie. Oczywiście wiem, że Męczeństwo Aradii to przede wszystkim święto spędzane w gronie rodziny i najbliższych, dlatego zrozumiem, jeśli na ten dzień masz już inne plany.
Z pozdrowieniami,
Kamakshi

25 marca 1985Cecilu,
mam nadzieję, że miewasz się dobrze i urządziłeś się już w nowym miejscu. Dawno jak na nas ze sobą nie rozmawialiśmy, ale liczę, że obyło się bez większych turbulencji.
Tobie również zapewne zlecono pewne zadanie do wykonania i niezależnie od naszych osobistych wniosków czy podejrzeń – obowiązki wobec Matki wzywają. Myślę, że to, o czym zdołałem się dowiedzieć, będzie dla Ciebie interesujące. W końcu doświadczenie i umiejętności najlepiej zdobywa się w ciężkich warunkach, nie uważasz? Potrzebuję towarzysza małej wycieczki do New Hampshire, a konkretniej – w góry. Musimy odnaleźć kogoś, kto przechowuje cenną wiedzę kilku pokoleń wstecz (i nie tylko).
To jak? Pierwszy kwietnia (co za cudowna data), nasza dwójka i ciasny Fiat?
Niecierpliwie czekam na odpowiedź,Terry

marzec 2, 1985Cecil,

czy tak w ogóle to Ty przypadkiem nie uważasz (albo uważaszujesz?), że wszystko to jest jakimś spiskiem? Wyobraź sobie, że moja osoba (skromna) znalazła się w szpitalu po wszystkim, co miało miejsce w Cripple Rock i nawet nie napisali o mnie w gazecie. Nie zrozum mnie zło, bo ja nie jestem jakaś chętna albo nie mam parcia na szybę, ale po takich wrażeniach (prawdopodobnie byłam w Rosji, tak mówi pani Humpor Hompar Hompa, która leży ze mną na sali). Ogólnie uważam, że cała ta chłodna wojna, to jest jeden wielki spisek. W Meksyku nie ma takich problemów. Myślisz, że Cripple Rock się zapadło, bo ruscy coś zwęszyli? Tam też na pewno mają czarowników. Skoro w Meksyku mają, to czemu tam nie? Jeśli każdy czarownik jest tam olbrzymem, to ja bardzo współczuję.

Dają mi tutaj takie śmieszne tabletki i kroplówki, bo w Rosji jest strasznie zimno. Sam rozumiesz.
Przynieś mi czekoladę.
Będę miła.

Sierra

8 marca, 1985Cecilu,

chciałam porozmawiać o tym z Tobą twarzą w twarz, ale mam wrażenie, że ostatnio wciąż się mijamy. Znalazłam mieszkanie — tanie, ciasne, trochę nawiedzone, ale mieszkanie. Myślę, że nadużyłam Waszej gościnności już wystarczająco. To zawsze miało być rozwiązanie tymczasowe, a słowa — szczególnie te napisane na kartce papieru — nie są w stanie wyrazić, jak bardzo jestem Wam wdzięczna za to, że pozwoliliście mi się tu zatrzymać po śmierci Aarona.

Mam nadzieję, że nie odbierzesz mojej wyprowadzki jako wyrazu niewdzięczności za to wszystko. Myślę po prostu, że wszystkim nam dobrze zrobi trochę przestrzeni. Szczególnie po tym, co się wydarzyło czternastego lutego.

Lyra
PS zostawiam Wam kwiatki. Nie zabijcie ich.

PS2 wyprowadzam się jakoś w połowie marca, jeszcze muszę dogadać szczegóły egzorcyzmów obecnego tam materaca. Jeśli chcesz o tym porozmawiać, mam tanie wino do dyspozycji.

PS3 w sensie, nie o nawiedzonym materacu. Ta składnia zdania mogła być myląca.