Skrzynka pocztowadr. Nox'aNa odpowiedzi, nie czeka się długo. Odbiorca traktuję ten rodzaj komunikacji priorytetowo a korespondencję zwrotną jako należną powinność. Spodziewaj się listu sporządzonego na papierze czerpanym, zamaszystym acz kanciastym pismem, utracającym na czytelności. Sygnaturą autora jest litera X w nazwisku, której bliżej kształtem do V. Łudząco przypominającą, dziecięcy symbol lecącego ptaka. Ostatnio zmieniony przez Oscar Nox dnia Sob Mar 04, 2023 7:45 pm, w całości zmieniany 2 razy |
05.02.1985 Chyba nie zapomniałeś gdzie mieszkam..? Adres się nie zmienił – jeśli czegoś potrzebujesz to wystarczy kilkukrotnie uderzyć kołatką w kształcie łba żmii o drzwi. Otworzę. J. |
20.02.1985 Cieszę się, że piszesz. Dawno się nie widzieliśmy. Nie jestem specjalistą, jeśli chodzi o badanie chorób, ale chętnie spojrzę na Twoje dotychczasowe badania i postaram się w nich pomóc, na ile moja wiedza będzie mi na to pozwalała. Niestety, możliwe, że będziesz musiał poświęcić mi najpierw trochę czasu by podszkolić mnie w dziedzinie Magii Anatomicznej, gdyż od czasu studiów niewiele się w niej rozwinąłem, a może mi być ona potrzebna do odpowiedniego zrozumienia tematu twoich badań. Możemy spotkać się jutro (21.02.) w Bibliotece. I tak miałem tam zajrzeć po parę książek i powinieneś być w stanie mnie tam złapać przez całe popołudnie. Nathan Abernathy |
14.II.1985 Dziękuję za informację i jednocześnie przykro mi, że grypa osłabiła Pana organizm na tyle, by utrudnić zwykłe funkcjonowanie. Jeśli nie będzie to nazbyt nachalne, chętnie wysłałbym Panu umeboshi, które samodzielnie zamarynowałem w soli. W moich rodzinnych stronach używamy tych moreli, aby wzmonić organizm w trakcie grypy i jednocześnie jej zapobiegać. Polecam dodawać je również do gorącej herbaty z cytryną i imbirem. Jeśli chodzi o zapach, o którym Pan wspomina - tak, sam go stworzyłem. Zauważyłem, że się Panu podobał. Czy chciałby Pan powąchać flakonik? Będę czekał na dobre wieści od Pana. Sai Ren |
15.II.1985 Do tej pory byłem przekonany, że w swojej perfekcji i ambicji byłbyś w stanie wyleczyć grypę. Najwyraźniej i Ty masz limity, których nie możesz przekroczyć. Nie jestem lekarzem, a jednak znam doskonały sposób na pozbycie się choróbska, może jednak czas się bardziej podszkolić? Teraz masz więcej czasu, by czytać odpowiednie...księgi zamiast romansów. Potrzebuję prywatnej opieki medycznej, gdyby nagle wydarzyło się coś nieoczekiwanego, dlatego musisz być w pełni swoich sił. Biorąc jednak pod uwagę wcześniejsze wydarzenia, śmiem wątpić, czy sam dasz radę dojść do siebie. P.S Niedługo poznasz sposób, który pomagał mi w chorobie. Do listu dołączony był pakunek. Książka "Kieł i Stetoskop" zawinięta w szary papier. |
17.02.1985 Jest pan żywym dowodem na to, że upływ czasu sprzyja refleksjom i pozwala uporać się z niechcianymi emocjom. Konfrontując się z tym faktem, nie pozostaje mi nic innego, jak przyjąć pańskie przeprosiny i zapewnić, że nie żywię do pana urazy, bowiem kwestie, która nas poróżniły, nie są wynikiem wyłącznie pańskiej słabości. Wina, jak to zwykle bywa, leży pośrodku, w związku z czym Również ponoszę odpowiedzialność za to, jak potoczyła się nasza ostatnia wymiana zdań, więc odpowiedzialność jest dzielona razy dwa. Jeśli faktycznie jest pan skłonny przymknąć oko na ten niechlubny precedens, moje aspiracje, by kontynuować naukę pod pańskim okiem, nie zmalały. Być może, bazując na tym przykrym doświadczeniu, uda nam się wypracować nić bardziej satysfakcjonującego porozumienia, która przysłuży się naszej wspólnej pasji - nauce. Z życzeniami powrotu do pełni sił, |
15 II 85r Moj stan zdrowia chyba się poprawia. Sam już powoli gubię się we własnych badaniach oraz tym, co działa, a co nie. Pamiętam o Twoich witaminach, stanowią idealny dodatek do moich mieszanek ziół. Nawet nie byłem świadomy tego czy zdążyłem Ci jeszcze podczas podbierania próbek podziękować. Jeżeli nie – wybacz mi to okropne niedopatrzenie. Bardzo mnie martwi Twój stan zdrowia i wiedz, że jeśli jest coś, co mógłbym zrobić to od razu proszę, abyś do mnie napisał. Przyślę paczką kilka mieszanek z moich upraw, które na pewno postawią Cię na nogi. Będę również prosił Lucyfera, aby okazał Ci łaskę i przywrócił dawny stan zdrowia możliwie, jak najszybciej. Niemniej Drogi, musisz o siebie zadbać. Nie jestem odpowiednią osobą do prawienia morałów, ale dobra kondycja zdrowotna jest najważniejsza. Cieszę się, że próbki udało się zabezpieczyć. Czekam z niecierpliwością na rezultaty Twoich badań. Co zaś chodzi o moją pracę... Musiałem nieco skupić się na rodzinie. Choroba odebrała mi mnóstwo czasu, dlatego postanowiłem w końcu wziąć sprawy w swoje ręce. Odwiedziłem żonę w Maywater i widzę iskierkę nadziei... O wszelakich postępach będę Cię informował na bieżąco, jesteś pierwszy na liście! Mori |
5 marzec 1985 Piszę do Ciebie, egoistycznie licząc, że w swoim napiętym harmonogramie znajdziesz czas na pomoc bliskiemu, mam nadzieję znajomemu i kupisz mi 3 zestawy czerwonych świec, potrzebnych do rytuału. Niestety ze względu na pracę, nie jestem w stanie ich kupić w mieście. |
02 III '85 Czy pamiętasz, by na niebie były chmury, kiedy byłeś dzieckiem? Nie potrafię sobie przypomnieć czy horyzont był wówczas bez przerwy tak błękitny, czy to tylko dziecięce złudzenie. Wszak niebo mieliśmy nad sobą jedno. To tutaj wydaje się być wielkim oceanem i zalewa nas bez przerwy żarem. Ulice wprost pełne są ludzi - i mówię to bez choćby krztyny przesady. Miejscowe kobiety noszą na głowach potężne pakunki, a mężczyźni w ten sam sposób wożą ogromne kosze z bananami. Gdzieniegdzie stoją straganiarze ze świeżą wodą, którą rozlewają ze szklanego dystrybutora. Inni kuszą pieczonymi kolbami kukurydzy bądź miejscowym pieczywem. Znakomita większość wszelkiej maści powozów ciągnięta jest przez osły, choć z rzadka zdarzają się też muły i kozy. Są tu też, naturalnie, auta i skutery, lecz Kair jest miastem socjoekonomicznie bardzo nierównym. Są tu całe dzielnice pełne nieformalnych osiedli, w których tłoczą się ludzie, a bieda sięga zenitu. Zupełne przeciwieństwo stanowią bogate architektonicznie, reprezentatywne dystrykty pełne pięknie zdobionych medres, strzelistych minaretów czy opasłych kopuł. I tak z jednej strony turystów i historyków przyciąga Cytadela Saladyna, by położony niedaleko cmentarz odstręczał od wizyt nawet miejscowych. Nazywają to miejsce Miastem Umarłych. Tam mieszkają ci najbiedniejsi - nagrobki służą za łóżka czy stoły, zaś między nimi kursują nawet ledwie toczące się autobusy. Dawna nekropolia stała się niemal autonomiczną jednostką, w której ludzie żyją z sortowania śmieci, żebraniny czy przypadkowych, lichych prac. W kontraście, największe jednak wrażenie robią chyba dawne mury obronne stolicy oraz ich wjazdowe bramy, które pozwalają uświadomić sobie, jak potężnym miastem musiała być al-Qahira. Jej różnorodność widać także w samej geografii: zachodnia część to szerokich alei, zieleni i otwartych przestrzeni. Wschód to, natomiast, małe, zatłoczone alejki, kończące się często ślepymi zaułkami oraz gęsta zabudowa. To tam stoi znakomita ilość zabytkowych meczetów. Pokażę ci wszystko na ręcznie malowanych pocztówkach, które załączę do listu. Jedna z nich przedstawia suk Khan el-Khalili, druga - plac Tahrir, zaś na trzeciej widnieje bazylika z dzielnicy Masr El Gedida… Będzie ich całe mnóstwo! Każdą opiszę i oznaczę numerem, byś mógł je sobie ułożyć i choć spróbować wyobrazić to niesamowite miejsce, którego pokrętnej, lecz niezaprzeczalnej magii nie potrafię oddać w pośpiechu, kreśląc te słowa podczas krótkiej przerwy od pracy. Muszę już jednak kończyć. Oby ten list do Ciebie dotarł i ściągnął Twoje oblicze w uśmiechu - nawet najbardziej nikłym. Tymczasem ślę też najserdeczniejsze życzenia i obietnicę rychłego spotkania. Wracam jutro. HHM Do listu dołączony był tuzin pocztówek malowanych akwarelami - owinięte pergaminem oraz przewiązane jutowym sznurkiem. |
30.marca.1985 Zdaje się, że zapomniałeś o tym, jak byłeś ubrany tego dnia na strzelnicy. Gdybyś pamiętał, czy również miałbyś za złe, że wspomniałem na wyprawie o Twojej kamizelce? Ta czerwień przypomniała mi o Twoim oddechu na mojej skórze, gdy trwaliśmy w magazynku. O ekscytacji na Twojej twarzy, gdy widziałem, jak trzymasz broń. Tamtego dnia, widziałem u Ciebie dziecięcą radość, której zdaje się mi brakuje. Nie zwykłem pisać listów, teraz jednak gdy siedzę w obłożonym skórami niedźwiedzi fotelu, sącząc bursztynową whisky - czuję, że brak mi tej czerwieni. Dawniej czerwień miała dla mnie inne znaczenie. Kojarzyła się z krwią i przemocą, a teraz zamazałeś brutalnie ten obraz, więc weź za to odpowiedzialność. Wyrwij mnie z marazmu... |
16.03.1985 niezwykle cieszę się, że się Pan zdecydował do mnie napisać! To bardzo miłe, że rozpowiada się o moich wypiekach, nie istnieje w świecie większa pociecha, niż świadomość, że przynosi się komuś radość. Poza tym zawsze cieszę się, mogąc utrzymać kontakt ze swoimi byłymi uczniami. Jak dziś pamiętam Twoją czuprynę w jednym z ostatnich rzędów ławek. Od zawsze wiedziałam, że uda Ci się dosięgnąć marzeń. Naturalnie pomogę z nadchodzącym przyjęciem, jak i palącym problemem braku ciasta. Mam wśród swoich przepisów kilka wypieków, które będą idealne dla młodych brzuszków. Łagodne, nieinwazyjne i przede wszystkim smaczne. Ciasto z lepkim granatem także przygotuję, Proszę się nie kłopotać zapłatą, Pana wdzięczność będzie dla mnie największą przyjemnością! Niech Lucyfer będzie z Tobą, |
26.03.1985 spieszę z wieścią, że owocami, które wybrałeś do swoich wypieków, zachwyca się całe Wallow - a przynajmniej moja matka, która w chwilę po wyjęciu ciasta z pieca, pukała już do drzwi, chcąc załapać się na kawałek. Mam nadzieję, że zarówno Twoi przyjaciele, jak i ich dzieci, będą zadowolone. Nie zapomnij napisać do mnie z wrażeniami. Niech Lucyfer będzie z Tobą, | przekazuję ciasto - lepki granat (2 porcje) i ciasto - winogrona pana McEòghaina (3 porcje) |
1 kwietnia 1985 Liczę, że posłuchasz mojej rady i weźmiesz w końcu należyty urlop, żeby odpoczać od otaczających Cię chorób i śmierci. Lekarz, który odczuwa zmęczenie, nie dba o własną kondycję psychiczną i fizyczną, popełnia znacznie więcej błędów. Jesteś kompetentną osobą, więc wierzę, że nie będę musiał się powtarzać. Znam kilka sposobów, jak mógłbyś spędzić wolny czas. Mogę Ci je przedstawić za kilka dni, jestem przekonany, że podziałają na Ciebie głęboko odprężająco. Przedsmak jednego z nich, przesyłam wraz z listem. Mam nadzieję, że pomoże Ci znaleźć choć trochę ukojenia. Do listu dołączono walkmana. |
02.03.1985 Szanowny Panie Nox. Cieszy mnie, że wieści o moim zakładzie docierają w różne zakątki. Niestety w związku z nadmiarem pracy do wykonania oraz niedawnymi wydarzeniami, w których brałam udział, zapewne nie będę w stanie w najbliższym czasie zrealizować Pańskiego zamówienia, a skoro ma być ono prezentem, zakładam, że zależy Panu na czasie. Za tę niedogodność szczerze Pana przepraszam. W związku z brakiem mojej dyspozycyjności pozwoliłam sobie dołączyć do listu spis kilku pracowni i osób, które wykonają Pańskie zamówienie co najmniej na poziomie, w jakim sama bym to zrobiła, o ile nawet nie lepszym. Mam nadzieję, że przyda się ona w poszukiwaniach zakładu, który podejmie się tego zamówienia. Élianne L'Orfevre Do listu dołączono złoty sygnet oraz granat |
04.04.1985 Zdaje się, że Lucyfer przyniósł mi coś, co należy do Ciebie. Jestem przekonany, że chciałbyś to odzyskać. Niestety w najbliższym czasie nie będę zbyt często w domu, więc zapraszam w wolnej chwili na strzelnicę. Myślę, że w końcu możesz dotrzymać obietnicy i przy okazji, odpocząć od pracy. Nie daj mi zbyt długo czekać. |
