Skrzynka pocztowaHeather Hjørdis Munch

02.03Ukochana siostro,
Mam nadzieję, że mój list zastał Cię w zdrowiu, lub przynajmniej we względnej normie jaka jest Twoją reprezentacją jestestwa.
Ostatnio zamilkłem i poczytuje to sobie za przewinę, jednak wiedząc jaki prowadzę styl życia - zrozumiesz. Bo ty jedna zawsześ mnie rozumiała.
Ostatnie tygodnie upłynęły mi prowadzeniu badań o których Ci już nadmieniłem. Czuję tym razem, żeśmy z alchemikiem- Renem Sai dokonali niejakiego przełomu. Jednak nie na tyle olbrzymiego bym mógł świętować. Ufam, że przyczyniłem się niejako do poprawy sytuacji życiowej wielu osób, aczkowiek nadal wyszeptuje sobie przed snem „czy to wszystko co dało się uczynić? „.
Trzeba Ci wiedzieć, że nie ustałem w poszukiwaniu sposobu na stigmę, nie trać więc wiary i nie ustawiaj w prowadzeniu swego dziennika.
Trzeba Ci też wiedzieć że w moim życiu zaszły pewne zmiany.
W moich najbardziej przerażających i ciemnych chwilach z którymi mierzyłem się w ostatnich latach miałem Ciebie za źródło światła.
Twoja dobroć, wielkoduszność i wyrozumiałość z którą jak dobrze Ci wiadomo nie byłem nad to zaznajomiony bom i tego nie często doświadczał.
Twoje podróże wydzierały mi zawsze promień radości jakim dla mnie byłaś i nadal jesteś. Czułem się tedy wpisany w ciemność a ja czułem się przywalony gruzem własnego jestestwa.
Z którego zostałym teraz bezwiednie wykopany, przez niespodziane istnienie.
Wróć ze swej trudnej drogi, starczy tych ucieczek.

W oczekiwaniu na Twój powrót
Nox

4 IV 1985Najdrozsza Heather,
mam nadzieję, że nie zastaję Cię okopaną w pracy – jakkolwiek niefortunnie to nie brzmi w Twoim przypadku. W każdym razie, ja w swojej wręcz tonę i potrzebuję dobrego punktu wyparcia. Dlatego piszę właśnie do Ciebie. Wiesz przecież, jak wysoko cenię sobie Twój trzeźwy osąd – potrzebuję go szczególnie teraz, kiedy tak wątpię w swój własny. Zapraszam Cię na upojny, babski wieczór – klub Death in the afternoon na Starym Mieście. Sobota, szósty kwietnia, pora spotkania dowolna, byle późna. Uzbroimy się po zęby w drinki i niech się dzieje wola Piekła.
Przyznam się bez bicia, szukam wymówki, by wyjść z domu i nie patrzeć na rozczarowane twarze członków rodziny. Więcej opowiem na miejscu.
Annika

druga połowa kwietniaSzanowna Panno Munch,

ufam, że wiosenna aura sprzyja nowym badaniom. Liczę, że niebawem ujrzymy w świetle dziennym owoce tejże pracy, której poświęciła Panna całe swoje życie i zainteresowanie. Ależ to naturalne, nie każdy odnajduje pociechę w piastowaniu domowego ogniska i szczebioczącym śmiechu dzieci. Nawet jeśli najwyższa Matka tego do końca również nie rozumie.

Korzystając z okazji, jak co roku, pragnę zaprosić Pannę na Bal Magicznej Rady. Motywem przewodnim tegorocznego balu maskowego jest “Po zmroku w Cripple Rock”. Podczas gdy na archipelagu Isles of Shoals księżyc wzniesie się wysoko, gwiazdy na dole będą błyszczeć jaśniej niż kiedykolwiek.  Żeby zapewnić wygodę podróży, zapewniam luksusowe auto, które odbierze Pannę spod domu. Sądzę, że czas spędzony pośród wielowiekowej tradycji stanie się dla Pani czystą przyjemnością. Miło czasem jest ujrzeć dawno zapomniane twarze czarowników tak znaczących, jak my, nieprawdaż?

Z wyrazami szacunku i serdecznością,
Beatrice Laffite

01.05.1985Szanowna Panno Munch,

z największym żalem przekazuję informację o odejściu do domu Piekieł naszego nestora, Wesleya Cartera. Ceremonia pogrzebowa odbędzie się 3 maja 1985 roku o godzinie 15:00 w kaplicy cmentarnej w Broken Alley, po której odprowadzimy zmarłego na miejsce wiecznego spoczynku. Następnie, po zakończeniu czarnej mszy żałobnej, w imieniu rodziny zapraszam na uroczystą kolację upamiętniającą zmarłego nestora, która odbędzie się w Country Clubie w North Hoatlilp.

Z poważaniem,
Saul Carter