Skrzynka pocztowaIry
Ostatnio zmieniony przez Ira Lebovitz dnia Nie Maj 12, 2024 1:18 pm, w całości zmieniany 1 raz |
11 kwietnia 1985 wszystkiego najlepszego! Które to już urodziny? Ciągle zapominam, że jesteś młodszy ode mnie... Czuję się teraz strasznie staro! Mam nadzieję, że spędzasz je w jakiś wymarzony sposób, z najlepszym i najbardziej życzliwym Ci otoczeniem. Dla osłody tego dnia, wysyłam malutki prezencik. Jeden na faktyczną osłodę, a drugi jak odświeżałam trochę zaprzyjaźnianie się igły z nitką. Chyba wyszło. Może nie jest to najpiękniejsza w życiu kurtka, ale myślę, że Ci się spodoba. Sto lat dla jubilata! Do listu dołączona została większa paczuszka z 2 porcjami torcika waniliowego z bitą śmietaną i winogronami pana McEòghaina, oraz mniejsza, choć szersza paczka ze złożoną dżinsową bomberką przeszytą nicią w kolorze sepii. |
26 marca 1985 nie zgadniesz. Byłam dzisiaj zobaczyć tą całą listę obsadzonych aktorek i... i dostałam główną rolę! Nie mogę uwierzyć, że ja mogłam dostać się do Teatru Overtone'ów! Jestem tak szczęśliwa... ale to nie jest jedyny powód mojego szczęścia. Opowiem Ci wszystko, gdy tylko się spotkamy. Boję się tylko powiedzieć o wszystkim rodzicom. Ale muszę wziąć trochę wolnego, no i muszę trochę poznikać z domu na próby. Zrobisz coś dla mnie? Mama uwierzy, jak jej powiemy, że się umawiamy, albo gdzieś jeździmy... Daj znać, kiedy znajdziesz troszkę czasu, żeby się spotkać. |
20 marca, 1985 Znajdziesz mnie tylko porzucając okowy przebrzmiałego ziemskiego padołu. Może w feerycznych marach, choć na chwilę możemy być razem? Przesyłka, wraz z krótkim listem, znalazła się zaraz obok Twojej porannej kawy. Skąd się tu wzięła? Jeszcze przed chwilą jej nie było! W środku przesyłki znajdują się pigułki nasenne. Opis otrzymanego przedmiotu znajdziesz tutaj. Jest to przesyłka otrzymana w ramach wydarzenia Danuta is in love. |
4 kwietnia 1985 Gdybyś zapomniał, jak cudowny i ważny dla mnie jesteś, spójrz w lusterko  Przesyłka, wraz z krótkim listem, znajdowała się na twojej szafce nocnej. Wieczorem jeszcze jej tam nie było. W środku przesyłki znajduje się afirmujące lusterko. Opis otrzymanego przedmiotu znajdziesz tutaj. Jest to przesyłka otrzymana w ramach wydarzenia Danuta is in love. |
07/04/1985 Żebyś nie musiał za mną tęsknić, przesyłam kieszonkową wersję najlepszej wersji siebie. Przesyłka, wraz z krótkim listem, znalazła się niespodziewanie na blacie w twojej kuchni. W środku przesyłki znajduje się afirmujące lusterko. Opis otrzymanego przedmiotu znajdziesz tutaj. Jest to przesyłka otrzymana w ramach wydarzenia Danuta is in love. |
27 kwietnia 1985 jakoś ten czas szybko zleciał i powiem Ci, że za dwa dni gram już premierę tego spektaklu, na którego przesłuchanie dopiero co szłam. Jak to szybko leci... Gram główną rolę, a Ty oczywiście jesteś zaproszony. 29 kwietnia w Teatrze Overtone'ów. Na pewno mnie rozpoznasz. |
25/04/1985 mam teraz straszny młyn (za chwilę premiera w teatrze i nie wiem już jak się nazywam... swoją drogą, bilety czekają na ciebie przy kasach), ale kiedy wszystko się uspokoi, chciałbym z tobą pomówić. Chyba potrzebuje porady sercowej. |
27/04/1985 Z kim byłeś? Nie mogę tak długo czekać!! Jasne, dopasuję się. Może wezmę też kadzidło? Pomyślałem, że przy okazji moglibyśmy przejrzeć kilka ksiąg o sam-wiesz-czym. |
27/04/1985 u ciebie. Tam nie śledzi mnie wspomnienie oceniających nas frytek. |
2 maja 1985 zorientowałam się dopiero teraz, że w ogóle nie podziękowałam Ci i za piękne kwiaty, i za kadzidełko, i za wspaniałe słowa! I za wspólnie spędzony czas podczas Nocy Walpurgii! Mam u Ciebie taki dług wdzięczności, że zupełnie nie wiem, kiedy mogłabym się z niego wypłacić. No chyba, że znalazłabym sposób... I wiesz, że znalazłam, jeszcze zanim otworzyłeś ten list pewnie. Ciasteczko w pudełeczku może jest jedno, ale coś zrobiłam, że wyszło mi jakoś specjalnie wybitnie. Jak na nie patrzyłam, sama nie mogłam się powstrzymać, ledwo dałam radę! Na szczęście Ty się powstrzymywać nie musisz. No a poza tym, zaczęłam kombinować z nowymi nićmi i tkaninami, i wyszło całkiem nieźle. Koszulę, którą Ci przysyłam, uszyłam sama, od podstaw, i to moje pierwsze takie ubranie uszyte od początku, więc bądź wyrozumiały. Przeszyłam ją tylko jedną magiczną nicią, bo druga mi nie wyszła, ale wiedz, że jeszcze da się doszyć drugą, jak tylko będziesz chciał. Noś tą koszulę do plecenia kadzideł, zobaczysz, że od razu będzie Ci się łatwiej zaplatać. Ach! I wiesz co? 14 maja jest koncert Steviego Wondera w Nowym Jorku i tak się zastanawiam (śmieszny dobór słów), czy nie chciałbyś pojechać czasem ze mną? Do listu dołączone zostało nieziemsko wyglądające ciastko z drzemiącym liczi i jedwabna koszula przeszyta nicią w kolorze zieleni Veronese’a |
2 maja 1985 Ty przecież nie masz za co mi dziękować! Wiesz, że kocham spędzać z Tobą czas! ♡ A co, jesteś zainteresowany? Powiedz mi, czego Ci potrzeba, a wszystko Ci uszyję! A obrazisz się na mnie, jeśli weźmiemy jeszcze Maurice'a? Ty go znasz, ja go znam. Możemy pojechać w trójkę, spotkać się razem w i końcu razem porozmawiać! To takie niesamowite, że już się znacie! |
2 maja 1985 Ty przecież zawsze robisz dobrze, i to wszystkim, nie uwierzę, że nie. A szczególnie mi. ♡ To w takim razie fuksja przyciąga bardzo uwagę (przeszyłam nią sukienkę i byłam w niej na randce, chyba działa). Jest jeszcze sepia, która zmienia kolor ubrania na jaki sobie zażyczysz (też przetestowałam, działa!), i woskowy, ale nad nim już nie panujesz, on zmienia kolor ubrania dobierając go pod Twoje emocje. Nić koralowa wspomaga Twoją uwagę i umiesz nagle zauważać więcej szczegółów, wyobrażasz sobie? A nić w kolorze siwym dodaje takiego swoistego push-upu na mięśniach, że wyglądasz bardziej, nie wiem, męsko? No i to wszystko, więcej nie kojarzę. Wybierz sobie materiał i nić, uszyję Ci wszystko, co chcesz! Mam gotowe formy w zakładzie rodziców, więc mogę wycinać i szyć! Wspaniale! Nie masz pojęcia, jak bardzo się cieszę ♡ |
2 maja 1985 raczej nie będę Cię pytać o szczegóły. Będę potrzebowała jedwabiu, nici w kolorze fuksji i orzechowym. |
6.05.1985 wybacz, że w kwietniu nie znalazłem dla Ciebie czasu, przytłoczyło mnie zarówno życie zawodowe, jak i prywatne. I nie mogę się zdecydować, które bardziej dało mi w kość. Na szczęście nadszedł długo wyczekiwany maj - widocznie nie rozczarował mnie, ani Ciebie. Dni są coraz dłuższe i cieplejsze, obowiązków nieco mniej, idealna pora, by w końcu wygospodarować odrobinę czasu na przyjemności! Spacer nad ocean w towarzystwie twoim i wina, brzmi jak przepis na udane popołudnie. Co powiesz na czwartek, 9 maja? Obawiam się, że jedna butelka to za mało, więc uzupełnię nasz skromny asortyment o drugą. Nie mogę doczekać się naszego spotkania. |
