First topic message reminder : Skrzynka pocztowaBardzo starannie posegregowana sterta listów; kolorowe karteczki rozróżniają poszczególne kategorie wiadomości. Od wszelakich zawiadomień o wygranych konkursach, terminach wypłaty stypendium czy złożenia papierów, po bardziej sentymentalne wiadomości, jak pocztówki od przyjaciół czy dłuższe bądź krótsze listy pełne wspomnień. Jedno jest pewne — Winnie nie gubi, ani nie zapomina niczego. [ukryjedycje] Ostatnio zmieniony przez Winnifred Marwood dnia Pon Mar 27, 2023 12:53 am, w całości zmieniany 3 razy |
5 — III — 1985 Wyobraź sobie moją konsternację, kiedy otrzymałem list, który spełniał wszystkie merytoryczne warunki bycia Winnie: troskę o Perseus rozumie jednak, doppelgangerze, że ostatnie dni nie sprzyjały artystycznemu uzewnętrznianiu — czasem nawet szkice żuków muszą ustąpić miejsca panu Marwood (na pewno wszystko w porządku? Może zrób mu BKG — jak EKG, ale na staw biodrowy, na pewno macie na to nazwę), który zasypia w połowie artykułu na temat stałej Feigenbauma dotyczącej zbieżności bifurkacji ciągu. Czytałem o tym wczoraj; Orestes znalazł mnie drzemiącego pod prysznicem. W Archaios wszystko po staremu — Jakub serdecznie Cię pozdrawia, a przynajmniej taką mam nadzieję, że dokładnie to oznaczają jego miauknięcia (druga możliwość to pusty talerzyk). Ja też czuję się lepiej; od dwóch dni nie budzę się z Kogo dziś spotkałaś? Oczywiście, że zgadnę: 1. Ducha Isaaca Newtona 2. Praprapraprawnuka Thomasa Jeffersona 3. Elvisa, jednak żyje? 4. Xandera na szopie. 5. Xandera w szopie. 6. Xandera, który próbował wspiąć się na szopę, ale spadł i wylądował w dole Juniora. 7. Jesteś pewna, że to nie był Elvis? P.S. Załączam rysunek uwiarygadniający — przeszedłem analizę autentyczności Perseusa? do listu dołączono zgiętą w pół, zeskanowaną kartkę |
8 — III — 1985 Podstępna wiewiórko, która podszywa się pod Winnie, aby uzależnić mnie od orzeszków, a potem sprzedawać je za znacznie wyższą, niż rynkowa, cenę — powinnaś wiedzieć, że nie należę do najbogatszych obywateli tego miasta, więc moja ostateczna oferta wynosiłaby jeden amerykański dolar i dwadzieścia siedem centów. Druga rzecz, o której powinienem wspomnieć, to nienegocjowalność kasztanów — nie są na sprzedaż, przygotowuję z nich nową wystawę, szczegóły wkrótce. Pani Asek wspominała niedawno, że planuje wrócić na studia; dajmy im trochę czasu, niech spełni się w roli absolwentki ambitnego kierunku, który wybrała. Wiesz, że chce zostać inżynierką kosmonautyki? To będzie pierwszy żuk w przestrzeni kosmicznej; nazwą po niej galaktykę. (Winnie, może powinno powstać? Może BKG to przyszłość medycyny, którą opatentujesz? Mogłabyś nim badać Beta Kappa Gamma fale. Z moimi rękoma w porządku, ślady zniknęły, Panno Marwood, czy znów spędziła panna cały dzień nad książkami? Pamiętałaś o wypiciu herbaty? Może to ciśnienie? Powinnaś wyjść na krótki spacer i o niczym nie myśleć; to pomaga, wiem po sobie. W poprzednim liście wykonałaś wszystkie zadania — wspomniałaś, że Junior zaanektował przestrzeń w Twoim pokoju; może ból głowy to sprawka Franka? Jakub miauczy i odmawia wizyt u specjalisty; czasem po prostu musimy pogodzić się z myślą, że miewa gorsze dni. Wiesz, że pytanie o wiek to wyjątkowo prywatna kwestia — nie śmiałbym zaglądać mu do książeczki zdrowia, Ores trzyma ją pod rytuałem. Jesteś pewna, że wszystko w porządku? Brzmisz, Ucieszyłbym się, gdybyś odwiedziła nas wcześniej; 1. Szkoda. 2. Wielka szkoda. 3. Jesteś pewna (to naprawdę dużo przyjęć jak na nieboszczyka). 4—6. Również pozdrawiam; powiedz mu, że plan Otwarty Szyberdach jest w trakcie realizacji. 7. Wielka, wielka szkoda. N a s z e g o leśnego gnoma? Biznes kamykowy musiał się nie udać, skoro sytuacja zmusiła go do udawania skautki i sprzedawania ciastek — oboje wiemy, że chętniej rzucałby nimi w przechodniów. Zostaw dla mnie jedno, dziękuję. P.S. Godzinę po napisaniu listu nadal się martwię; spotkamy się wkrótce? |
1 IV 1985 Profesor Edwards wreszcie oficjalnie pożegnał się ze swoim wieloletnim Przyjacielem i świadkiem zbyt wielu studenckich trosk. Proszę się nim zaopiekować i nie pytać, w jaki sposób weszłam w jego posiadanie. Bardzo nie lubię kłamać. Pozdrawiam, Koperta, w której przyszedł list była większa od standardowej – w środku zawierała bowiem zabezpieczony między kawałkami brystolu, portret rysia. |
7 — III — 1985 Liczę, że termin zgłoszenia zapotrzebowania na drobny wypiek nie będzie problemem i podejmie się panna (pani?) zamówienia, którego potrzebuję na wczoraj — choć tak właściwie na jutro. Zlecenie nie jest duże, ale wymagać będzie manualnej dokładności; czy wie panna (pani?), ile gwiazdek znajduje się na fladze Stanów Zjednoczonych? Jeśli tak, nie będą istotne — w zupełności zadowoli mnie niekoniecznie adekwatna patriotycznie replika sztandaru Stanów na dwóch babeczkach z dodatkiem winogron pana McEòghaina. Mogą być waniliowe lub czekoladowe (preferowałbym jasny wypiek); wiem, że ogłoszenie obejmowało cały tort, ale pilność zamówienia nie sprzyja wymyślności. Podejmie się panna (pani?) tego zadania? Podwoję cenę tortu. |
27 — III — 1985 Przeczytałem dziś wyjątkowo interesujący i bez mała frapujący artykuł na temat geotrupes stercorarius — liczę, że dobrze zapamiętałem nazwę; łacina bywa moją wierną przyjaciółką, choć bywają momenty, kiedy, jak na przyjaciółkę przystało, stroi sobie żarty — i od razu pomyślałem o Tobie. Teraz słyszę, że to dość kontrowersyjne stwierdzenie w kontekście niełacińskiej nazwy; żuk gnojowy budzący skojarzenie z Winnie mógłby zostać odebrany opacznie — wybacz, zwykle celniej przechodzę do meritum. Przechodząc do ciekawostki — podobno ten gatunek potrafi orientować się w terenie korzystając z położenia Drogi Mlecznej? Ta nawigacja rzekomo umożliwia im toczenie kulki nawozu bez wchodzenia w drogę konkurencji; pomyśl tylko, o ile łatwiejszy byłby świat, gdyby ludzie byli jak żuki, które — jakby Drogi Mlecznej było mało! — potrafią odnajdować się w terenie także z pomocą Słońca i Księżyca. Skonfrontujesz te fakty z posiadaną przez siebie wiedzą? Nie chciałbym szerzyć kalumnii, rozpowiadając klientom antykwariatu, że żuki to istoty na wskroś astralne; mógłbym przez to stracić renomę. Nie tylko o żukach miał traktować ten list; jesteśmy wszak na przedsionku obchodów Męczeństwa. Z tej okazji składam na Twoje ręce życzenia pomyślności i opieki Aradii; niech nadchodzące dni upłyną Wam w atmosferze rodzinnej miłości — o to się nie martwię — i poczucia bezpieczeństwa. Przekaż, proszę, życzenia państwu Marwood i swojemu rodzeństwu; jestem pewien, że Perseus zdążył podjąć próbę ich wysłania lub wyartykułowania, nie wiem natomiast, czy dotarł w nich do sedna — ostatnio wydaje się dość nerwowy na dźwięk telefonu, za co zupełnie go nie winię. Sam najchętniej posłałabym tę plastikową bestię tam, skąd przybyła; do wychodka Gabriela. |
8 — III — 1985 Doceniam fatygę i prędkość wykonania; do listu pozwoliłem sobie dołączyć bonus za dbałość o szczegóły — dolar za każdą gwiazdkę na fladze. do listu dołączono banknot 50 $ |
17 kwietnia 1985 To, czego nie potrafię przekazać muzyką, powinnaś wiedzieć dzięki magii. Przesyłkę, wraz z krótkim listem, znalazłaś na swoim biurku, zaraz obok zwykłego kamienia i niezwykłego konia trojańskiego z kasztanów. W środku znajduje się afirmujące lusterko. Opis otrzymanego przedmiotu znajdziesz tutaj. Jest to przesyłka otrzymana w ramach wydarzenia Danuta is in love. |
02 maja 1985 słyszałem, że pomoc Kowenowi wiele Cię kosztowała i korzystając z okazji, pragnę Ci za nią podziękować. Wiem, że jest to dla Ciebie trudny okres i masz uzasadnione wątpliwości co do słuszności podjętych przez nas działań. Mimo to nie odwróciłaś się od swoich towarzyszy, gdy potrzebowali Twojej pomocy. To każe mi wierzyć, że misja naszego Pana zajmuje w Twoim sercu specjalne miejsce i wychodzi ponad podziały oraz różnice w podejściu do trudnych kwestii moralnych. Proszę Cię, byś jeszcze raz zdecydowała się odłożyć na bok kwestie, które nas poróżniły, by stawić się 05 maja w Billy Goat na kolejnym spotkaniu Kowenu. To wyjątkowo ważny, ale i trudny czas, w którym musimy pozostać zjednoczeni. Wierzę, że podejmiesz słuszną decyzję. Niech Lucyfer ma Cię w opiece |
