KOŚCIÓŁ PIEKIEŁ

Kościół Piekieł stanowi podstawową jednostkę zarządczą społeczeństwem czarowników i czarownic. Oprócz organizacji sabatów i czarnych mszy, w których bierze udział większość lub całość społeczeństwa, zajmuje się także nauczaniem na temat religii satanistycznej. Dodatkowymi komórkami działającymi w ramach hierarchii kościelnych są Czarna Gwardia - oddział wyszkolonych czarowników, których ogólnym celem jest utrzymanie bezpieczeństwa i porządku oraz szkółka kościelna - miejsce kształcenia najmłodszych przedstawicieli magicznej socjety.
Praca w Kościele Piekieł, niezależnie od jego komórki, cieszy się dobrą reputacją, a osoby działające na jego rzecz często mogą szczycić się dobrą reputacją.

Głównym punktem Kościoła jest Katedra Piekieł, znajdująca się w Salem. Prowadzone są tam najważniejsze celebracje, na które najczęściej zaprasza się jedynie najwybitniejszych członków społeczeństwa. Zaraz obok chrześcijańskiego Watykanu, jest to największe tego typu miejsce na świecie. W jej obrębie prowadzone są najistotniejsze dyskusje, a także podejmowanie kluczowe decyzje dotyczące magicznego świata.
Drugim istotnym miejscem w obrębie całego Kościoła, jest jego oddział w Hellridge. Tamtejszy Kościół Piekieł jest najstarszym tego typu obiektem, założonym niedługo po otwarciu wrót. Obecnie stanowi on jedną z kolebek całego magicznego społeczeństwa, a odbywające się tam uroczystości ściągają w swoje mury tłumy pielgrzymów do świętej ziemi.

Zarówno Katedra w Salem, jak i Kościół Piekieł w Hellridge dzielą się na pięć głównych komórek. Są to: archiwa kościelne, czarna gwardia, reformacje, szkółka kościelna i Opieka Piekielna.

[ukryjedycje]

Ostatnio zmieniony przez Mistrz Gry dnia Czw Lip 20, 2023 5:48 pm, w całości zmieniany 7 razy

ARCHIWA KOŚCIELNE

To specjalna komórka Kościoła, która zajmuje się gromadzeniem wiedzy, historii i danych. Archiwa Kościelne działają od blisko 3 stuleci i są jednym z najpilniej strzeżonych oddziałów każdego z Kościołów. Mówi się, że w archiwach są nie tylko obszerne informacje na temat działania instytucji, wszelkich kwestii finansowych oraz społecznych, ale także dane osobowe każdego z wiernych. To w tym miejscu przechowywane są informacje zbierane przez Czarną Gwardię, a także pełne wykazy wszelkich uchybień, jak i sukcesów członków społeczeństwa, już od momentu ich narodzin. W archiwach można znaleźć spisy dopiero co narodzonych czarowników, wszystkich zmarłych, a także szczegółową wiedzę na temat dat, miejsc oraz wydarzeń. Archiwiści zajmują się przechowywaniem wszystkich wyroków sądów kościelnych na danym terenie od początku istnienia Kościoła Piekieł. Znajdują się tutaj największe tajemnice kościelne. Archiwa Kościelne blisko współpracują z Biblioteką Abernathych.
W Archiwach Kościelnych pracują jedynie kapłani, najczęściej specjalizujący się w historii. Są to osoby skrupulatne i godne zaufania.
   

CZARNA GWARDIA

Czarna Gwardia to bojowy oddział Kościoła Piekieł, utworzony w roku 1692 w trakcie procesów w Salem, mający być odpowiedzią na niemagiczną inkwizycję. Od samego początku swojego istnienia owiany jest tajemnicą i wzbudza powszechny strach i niepokój. O ich obecności rzadko się wspomina, a większość czarowników nie chce mieć z gwardzistami do czynienia, równocześnie nie zdając sobie sprawy z obowiązującej w ich szeregach hierarchii, a także wykonywanych obowiązków.
Nie zdarza się, żeby w Czarnej Gwardii pracowali kapłani, chociaż istnieje rola wikariusza odpowiedzialnego za tę komórkę. Jest to jednak rola, której objęcie wiąże się z wysoką bezsennością i ciągłym dbaniem o ukrywanie wszystkich działań gwardzistów nie tylko przed społeczeństwem, ale też często nawet przed władzami Kościoła, w strachu o rozwiązanie komórki przez jej szczególne okrucieństwo, nawet jeśli idzie za tym wysoka skuteczność.
Czarna Gwardia ma swoją siedzibę w podziemiach Kościoła, w miejscu zwanym kazamatą.

Więcej na temat sposobów egzekwowania prawa kościelnego przez Czarną Gwardię znajdziesz w tym miejscu.

GWARDZIŚCI

Gwardziści przysięgają Piekłom swoje życie i zdrowie, a każda zdrada jest karana śmiercią. Zostać nimi mogą jedynie mężczyźni stanu wolnego lub wdowcy, a także wdowy, które powiły przynajmniej dwoje zdrowych dzieci (chociaż tych jest w szeregach gwardii zdecydowanie mniej). Wierzy się, że gwardziści nie mogą w trakcie swojej służby ani po jej odbyciu posiadać potomstwa, ze względu na niebezpieczeństwa oraz magię, z jaką obcują każdego dnia. Istnieje potencjalne ryzyko, że przeniosą szaleństwo lub zatrucie magiczne na dziecko, a następnie te rozprzestrzenią się w społeczeństwie. Również z tego powodu Czarna Gwardia nie bierze sobie żon lub kolejnych mężów. Jeśli któryś z Gwardzistów spłodzi dziecko z kochanką lub kochankiem, jest zobowiązany do zabójstwa go, przez co wielu decyduje się na dozgonny celibat, aby uniknąć podobnego czynu. Owo prawo nie obowiązuje wobec dzieci spłodzonych przed zaprzysiężeniem.
Tożsamość gwardzistów oficjalnie nie jest znana i nie istnieje dostępna publicznie lista, dzięki której można zidentyfikować jej członków. Gwardziści nierzadko przedstawiają się swoim pełnym imieniem i nazwiskiem, jednak odpowiedzialność za ewentualne konsekwencje w postaci identyfikacji ich spoczywa już tylko na samych zainteresowanych. Dołączenie do Czarnej Gwardii wiąże się z byciem wprowadzonym przez innego gwardzistę, ponieważ wydział nie istnieje oficjalnie na żadnym dostępnym publicznie urzędniczym papierze.
W Czarnej Gwardii obowiązuje ściśle przestrzegana militarna hierarchia, dokładnie taka sama w każdym z oddziałów Kościoła Piekieł.

Uwaga! Tożsamość gwardzistów nie jest znana szerzej w społeczeństwie. Taka wiedza musi wynikać albo z relacji postaci, albo zostać uzyskana fabularnie.

SZEREGOWI

Najniższy stopień hierarchii, który obowiązuje od razu po dołączeniu do Czarnej Gwardii. To czas wzmożonej nauki i często wykonywania najgorszych i najbardziej plugawych zadań, którymi nie chcą parać się inni gwardziści. Mówi się, że szeregowy nie ma żadnych praw, jedynie obowiązki. Powiedzenie to nie jest zresztą dalekie od prawdy. Równocześnie ten etap ma być przygotowaniem na skrajne wycieńczenie psychiczne, jakie może spotkać pełnoprawnego gwardzistę. Szeregowi nie są przypisani do żadnego wydziału. Wycofanie się na tym etapie jest możliwe, ze względu na brak ekspozycji na największe tajemnice Czarnej Gwardii. Okres ten trwa minimum 2 lata.
Wymagania minimalne: dowolna dziedzina magiczna II, siła woli II
Status majątkowy: ubogi

OFICEROWIE

Pierwszy stopień hierarchii po zaprzysiężeniu, wraz z którym gwardzista otrzymuje podstawowe prawa. Może on prowadzić samodzielne misje i ma obowiązek brać w nich czynny udział, stopniowo poznając wciąż nowe tajniki magii. Oficerowie pracują w jednej z sześciu komórek gwardii. Są to: czyściciele, protektorzy, rzecznicy, służba więzienna, sumienni i wywiadowcy. Odpowiadają bezpośrednio pod sierżantem danego oddziału.
Wymagania minimalne: dwie dziedziny magiczne II, siła woli II
Status majątkowy: przeciętny

STARSI OFICEROWIE

Wyższy stopień oficerski. Starsi oficerowie nie różnią się przesadnie od zwykłych oficerów. To osoby pracujące w jednej z sześciu komórek gwardii, prowadzą samodzielne misje i biorą w nich czynny udział. Wykazują większe zaangażowanie w szkolenie młodych kadetów, a także służą radą innym oficerom. To do nich najczęściej kierowane są najważniejsze sprawy, ze względu na ich doświadczenie i sukcesy zawodowe.
Starszym oficerem można zostać tylko w przypadku rozwoju fabularnego postaci w wyniku awansu od Mistrza Gry.

SIERŻANCI

Drugi stopień hierarchii. To oficerowie opiekujący się konkretnym oddziałem Czarnej Gwardii. do ich zadań należy wydawanie rozkazów w trakcie i poza czasem trwania misji, proponowanie awansów w obszarze swojej komórki, a także rekrutacja szeregowych i oficerów do swojego oddziału. Sierżanci nie muszą, ale mogą brać czynny udział w misjach, co jest dobrze postrzegane wśród gwardzistów.
Sierżantem można zostać tylko w przypadku rozwoju fabularnego postaci w wyniku awansu od Mistrza Gry.

PORUCZNIK

Najwyższy stopień w hierarchii Czarnej Gwardii w każdym z Kościołów Piekieł. Porucznik najczęściej nie bierze czynnego udziału w misjach i jego rola obejmuje zarządzanie sierżantami, a także bezpośredni kontakt z dowództwem w Salem oraz wikariuszem ds. Czarnej Gwardii.
Porucznikiem można zostać tylko w przypadku rozwoju fabularnego postaci w wyniku awansu od Mistrza Gry.

GENERAŁ

Najwyższy stopień w hierarchii Czarnej Gwardii, który jest bezpośrednio związany z polityką Międzymiastowego Magicznego Ratusza. Generał jest zawsze wybierany spośród poruczników wszystkich oddziałów Gwardii i nie ma bezpośredniego kontaktu z oficerami ani nigdy nie bierze udziału w wykonywanych misjach. Jest postacią kluczową dla administracyjnego działania komórki, utrzymując bezpośredni kontakt z Kardynałem oraz Magistrem.
Rolę generała zawsze pełni Mistrz Gry. Obecnie generałem Kościoła Piekieł pozostaje od 1971 roku Garvan Udelhoven.

ODDZIAŁY CZARNEJ GWARDII

Czarna Gwardia dzieli się na kilka oddziałów, tworzonych przez lata w odpowiedzi na potrzeby Kościoła i społeczeństwa. Obecny układ jest jednaki w każdej z Gwardii działającej przy wszystkich Kościołach Piekieł. Oficerowie często współpracują pomiędzy wydziałami nad wszelakimi sprawami. Obowiązki w zakresie jednego oddziału mogą być rozumiane dość szeroko, dopóki spełniają swoją główną misję, opisaną poniżej.

CZYŚCICIELE

Zajmują się szeroko rozumianym dbaniem o to, żeby świat magiczny nie ujrzał światła dziennego. Pracują nad czyszczeniem pamięci niemagicznym, a także zacieraniem wszelkich śladów obecności czarowników na ziemi. Kontaktują się też z niemagicznymi rodzinami magicznych dzieci w celu utrzymania tajemnicy o Kościele oraz posłania młodego czarownika do szkółki. W tym celu nierzadko korzystają z gróźb, na wypadek, gdyby rodzice nie chcieli wyrazić zgody na zmianę wiary dziecka. Czyściciele biorą też udział w ewentualnym zacieraniu śladów wszelkich tajemnic Kościoła, które są obarczone ryzykiem ujawnienia.
Minimalne wymagania: magia odpychania II lub magia wariacyjna II

PROTEKTORZY

Dbają o bezpieczeństwo kapłanów w trakcie trwania sabatów, a także ich publicznych wystąpień oraz odpowiadają za ochronę Kościoła Piekieł przed potencjalnym magicznym lub ludzkim atakiem, oraz przed ewentualnym rozproszeniem się niezidentyfikowanych sił. Nierzadko prowadzą szkolenia z zakresu pojedynkowania się dla szeregowych i młodszym stażem oficerów, którzy potrzebują wsparcia w tym zakresie.
Minimalne wymagania: magia odpychania III, walka wręcz I

RZECZNICY

To oddział naukowców, którzy są odpowiedzialni na kontrolę wszystkich pentakli i athame wydawanych przez Kościół Piekieł młodym czarownikom i czarownicom. W przypadku wykluczenia danego osobnika z Kościoła zajmują się oni odebraniem owych przedmiotów. Do ich codziennych zadań należy badanie natury magii i potencjalnych zmian, jakie ta wywołuje w otoczeniu lub przedmiocie. Są to osoby rzadko działające w terenie. Ważną częścią pracy rzeczników jest interpretacja Cartographii Meleficarum.
Minimalne wymagania: magia powstania II, teoria magii II

SŁUŻBA WIĘZIENNA

To najczęściej najmniej uzdolnieni oficerowie albo ci, którzy z jakiegoś powodu zostali przeniesieni z innych oddziałów, lub samodzielnie zdecydowali się na przejście. Ich jedynym zadaniem jest kontrola i ochrona więźniów przetrzymywanych w kazamacie oraz ewentualne wykonywanie egzekucji na najgroźniejszych przestępcach. Służba więzienna ma wśród gwardzistów opinię tak zwanych partaczy i często jest nieszanowana.
Minimalne wymagania: magia odpychania II

SUMIENNI

To najbardziej zagorzali fanatycy Piekieł, których głównym celem jest dopilnowanie, by wierni stosowali się do nauk Kościoła Piekieł i nie knuli przeciwko niemu. Obszar ich działalności jest bardzo szeroki i obejmuje zarówno rozprowadzanie aury zagrożenia w przypadku próby odwrócenia się od Kościoła, jak i bezpośredni, wyjątkowo nieprzyjemny kontakt, w przypadku ewentualnych zbyt zagorzałych kontaktów z niemagiczną częścią społeczeństwa.
Minimalne wymagania: magia odpychania II, religioznawstwo II

WYWIADOWCY

Jest to oddział przeszkolony w pozyskiwaniu informacji. Wywiadowcy najczęściej działają w hierarchii kościołów chrześcijańskich, aby szpiegować dla Piekieł, ale zdarza się, że pełnią też inne funkcje, na przykład polityczne lub społeczne. To tajni agenci Kościoła Piekieł, często bezwzględni w pozyskiwaniu danych. Ich tożsamość jest znana tylko wikariuszowi ds. Czarnej Gwardii, arcykapłanom, a także sierżantowi i porucznikowi, przez co wywiadowcy często nie znają siebie nawzajem. Ich posługa w tym oddziale może trwać do kilku, a maksymalnie kilkunastu lat, po czym zostają przeniesieni do innych oddziałów, aby ich tożsamość nie została wykryta przez kościoły chrześcijańskie lub inne komórki szpiegowskie.
Minimalne wymagania: kłamstwo II

OPIEKA PIEKIELNA

W momencie sformalizowania struktur Kościoła Piekieł, ta komórka nosiła nazwę „Tradycji”, co przez lata zaczęło ścierać się i często skutkować wyśmianiem. Ostatecznie w 1954 roku całkowicie zmieniono jej nazwę na rzecz nowej, jakże wzniosłej, Opieki Piekielnej.
Jest to wydział dostojników kościelnych, którzy pośród wszystkich dostojników są najlepiej zaznajomieni z historią czarownic i wszelkimi kwestiami religijnymi, co nierzadko skutkuje wyniesieniem na Arcykapłanów, a ostatecznie nawet Kardynałów. Ich głównym zadaniem i motywem jest niesienie oświecenia z pomocą lat tradycji spisanych w Księdze Bestii i innych dogmatach. Poprzez swoje nauki przypominają o poszanowaniu dla tradycji, historii i kultu. Nie jest tajemnicą, że komórka nie przepada za tak zwanymi reformistami, którzy działają w ramach Ośrodka Przemiany. Są głównym źródłem wiedzy Arcykapłanów nie tylko w kwestiach politologicznych, ale też prawnych, przez co najczęściej z tego oddziału są mianowani sędziowie sądów kościelnych, chociaż nie jest to zasada.
W dziale tradycji pracują przede wszystkim kapłani sędziwi wiekiem, ale też ci spośród młodych, którzy cenią sobie twardy teokratyzm i konserwatyzm. Są to osoby stroniące od technologii, a także nierzadko samych niemagicznych, żyjąc w pewnym sensie „pod kamieniem”. Najczęściej są znawcami prawa, jako że przyjęło się, że tradycjonaliści zasiadają w sądzie kościelnym, natomiast wikariusze tych oddziałów są nierzadko doradcami samego Kardynała.

REFORMACJE

Reformacje, popularnie nazywane Ośrodkiem Przemiany, to stosunkowo nowa komórka Kościoła Piekieł, która powstała w 1954 roku w odpowiedzi na ciągłe zmiany społeczne. Ich głównym celem jest socjologiczne, historyczne oraz finansowe rozważanie na temat reformacji i zmian w hierarchiach Kościoła Piekieł, a także, najczęściej, społeczeństwa. Proponują nowości, informują swoich Arcykapłanów na temat potencjalnych zagrożeń wynikających z przenikającej do świata nowoczesności, a także odpowiadają za stopniowe i powolne zmiany mające na celu dostosowanie struktur kościelnych do aktualnych wydarzeń na świecie. Stanowią łącznik pomiędzy tradycją a postępem, starając się zintegrować zasady i dogmaty kościelne z nowoczesnymi koncepcjami. Zajmują się kwestiami od wprowadzania zmian w liturgii kościelnej, przez promowanie nowych form edukacji magicznej, aż po negocjowanie i doradzanie Magicznym Radom oraz na wyższych szczeblach, Międzystanowemu Magicznemu Ratuszowi w Salem.
Reformatorzy pomimo dość nowoczesnej misji, nie są osobami zagorzale odpowiadającymi się za każdą zmianą na świecie. Można jednak nazwać tę komórkę najbardziej zmodernizowaną z całego Kościoła. W ostatnich latach pośród reformatorów rozlegają się głosy na temat przyszłości Kościoła i potencjalnego ujawnienia mocy, jednak te są duszone w zarodku i rzadko kiedy znaczą coś więcej, niż tylko rozmowy w kuluarach.
W dziale reformacji pracują kapłani, najczęściej specjalizujący się w politologii. Nie bez powodu można tam spotkać głównie osoby młode, zaznajomione z technologią i obecną modą, a także liczące na rozwój kariery politycznej w hierarchii kościelnej.

SZKÓŁKA KOŚCIELNA

Obecna przy każdej parafii szkółka kościelna ma w społeczeństwie wyjątkowo ambitne zadanie, jakim jest nauczanie i przygotowanie młodzieży do korzystania z magii. Pomimo ważnej misji, zarówno w Hellridge, jak i Salem, jest to miejsce o stosunkowo wąskich funduszach, co przekłada się na stan dostępnych tam podręczników i pomocy naukowych. Zajęcia odbywają się 2-3 razy w tygodniu, zawsze popołudniami i wieczorami, trwają równocześnie z niemagicznym rokiem akademickim. Nauczanie w szkółce jest obowiązkowe, ale rodzice mają możliwość wnoszenia o edukację domową, chociaż bardzo niewielu czarowników decyduje się na taki krok. Szkółka kościelna odpowiada przed świecką dyrekcją oraz wikariuszem. Pracują w niej często kapłani Kościoła, nauczając młodzież, a także siewcy - czyli dedykowani nauczyciele powołani przez wikariusza.

---

SIEWCY

Wyróżnia się dwa stopnie hierarchii nauczycielskiej, które są tożsame zarówno dla świeckich siewców, jak i kapłanów.

Praktyk

To podstawowy stopień, który nie uprawnia jeszcze do prowadzenia samodzielnych zajęć. To przede wszystkim czas nauki i odbywania stażu po ukończeniu odpowiednich kursów lub Tajnych Kompletów. W tym czasie stażysta uczestniczy w zajęciach z wyższymi stopniem i uczy się obcowania z młodzieżą.
Minimalne wymagania: nauczana dziedzina magiczna na poziomie II
Status majątkowy: ubogi

Siewca

Stopień nauczycielski, który uprawnia do samodzielnego prowadzenia zajęć w szkółce kościelnej. Siewcy obejmują jeden przedmiot, którego nauczają, ale mogą też uczestniczyć w zastępstwach w ramach innych przedmiotów. Ich celem jest również przeprowadzenie egzaminów końcowych i ewaluacja umiejętności uczniów.
Minimalne wymagania: nauczana dziedzina magiczna na poziomie II, perswazja I
Status majątkowy: ubogi lub przeciętny

Siewca w stopniu mentora

Wyższy stopień nauczycielski. Siewcy w stopniu mentora dalej wykonują swoje podstawowe obowiązki, takie jak nauczanie dzieci w szkółce kościelnej, ale mają znaczący wpływ na system prowadzenia zajęć z danego przedmiotu na terenie całego północno-wschodniego wybrzeża, a nierzadko też całego USA. Siewcy w tym stopniu utrzymują stały kontakt z komitetem ds. edukacji magicznej i mogą liczyć na realne finansowe profity ze swojej pracy.
Siewcą w stopniu mentora można zostać tylko w przypadku rozwoju fabularnego postaci w wyniku awansu od Mistrza Gry.

Dyrektor szkółki kościelnej

Dyrektorzy szkółek kościelnych to osoby bardzo cenione za swoje dokonania i nierzadko cieszące się znacznym szacunkiem społeczeństwa. Współpracują bezpośrednio z wikariuszami i wspólnie opiekują się systemem nauczania magicznego na danym terenie. Odpowiadają za większość kwestii administracyjnych, takich jak wynagrodzenia, premie i awanse swoich siewców.
Dyrektorem szkółki kościelnej można zostać tylko w przypadku rozwoju fabularnego postaci w wyniku awansu od Mistrza Gry.

---

SYSTEM NAUCZANIA

W szkółce magicznej nauczane są przedmioty praktyczne takie jak: magia natury, magia iluzji, magia powstania, magia odpychania, magia anatomiczna i magia wariacyjna, magiczna przyroda, a także teoretyczne: historia świata, wiedza o Piekłach, świat niemagiczny, sztuka i literatura. Więcej informacji na temat systemu nauczania magii znajdziesz w tym miejscu.