I. KIM JESTEM?

Xiulan, 秀兰, której imię oznacza w języku chińskim złotą orchideę, imię ma związek z jej rokiem urodzenia – 1953 to rok Węża, którego szczęśliwym kwiatem jest orchidea, była bardzo wyczekiwanym dzieckiem przez swoich rodziców – ojca Chenga Yimu oraz Tajkę o imieniu Dara Wanchai. Zapewne dlatego, że ojciec był już w bardziej zaawansowanym wieku niż zwykle zanim urodziła mu się pierwsza córka, o której marzył. Był to też jego trzeci poważny, choć niezalegalizowany związek, miał za sobą już dwa małżeństwa. Dlatego wyczekiwał on córki z niecierpliwością, postanowił, że będzie wychowywał ją tak by z pewnością poradziło sobie w życiu. Xiulan urodziła się w Hong Kongu. Jeśli chodzi o Darę, to właśnie dzięki matce odziedziczyła swój dar przemiany w syrenę, a przynajmniej dziewczyna zaczęła tak to postrzegać jak tylko miała miejsce pierwsze przemiana. Życzeniem Dary było by możliwie szybko po urodzeniu zabrac córkę do Tajlandii do miejscowości Songkhla, gdzie znajduje się pomnik złotej syreny. Niedługo po porodzie Dara zaniosła noworodka pod posąg, tak by córka została obdarzona błogosławieństwem. Cóż jak widać Xiulan zyskała "syrenie błogosławieństwo", jak uważała Dara, w dobrym miejscu, skoro nie uważali tutaj syren za straszne istoty, a nawet stawiano im pomniki zgodnie ze starożytnymi przypowieściami takimi jak „Phra Aphra Mani”

Od najmłodszych lat, dzięki pokaźnemu majątkowi rodzinnemu, Xiulan miała dostęp do wszystkiego co najlepsze. Jej rodzina stała się bogata dzięki dziadkowi Xiulan, Dengowi, kiedy to na Tajwanie, z którego pochodził odkryto złoża złota. Część takich złóż odkryto na ziemi należącej do Denga, a Brytyjczycy, który zajęli się dzierżawem ziemi i wydobyciem, regularnie wypłacali Dengowi duże sumy, które mężczyzna wykorzystał z czasem by wykupić udziały w tej kopalni.  
Cheng przykładał dużą wagę do tego by wyrobić w niej pewność siebie i charakter, który pozwoli jej poradzić sobie w świecie, w którym mężczyźni mają łatwiej. Uczono też jej chińskiej i tajskiej tradycji, które to miały stanowić jej maskę prezentowaną niemagicznym – medycyna chińska, masaże, centrum relaksacyjne, chińska herbaciarnia – to właśnie w ten sposób prezentowali się szerokiemu światu. Również Xiulan miała w przyszłości nosić tą maskę. Maska ta również obejmowała stosunek do buddyzmu - choć nie było tutaj tak agresywnej propagandy Niebios jak w zachodniej kulturze, to jednak wiara w karmę i dobre uczynki, które prowadzą do zbawienia po wielokrotnej reikarnacji, były obiektem żartów Chenga i Xiulan. Dziewczynka uważała takie podejście za przejaw ludzkiej słabości i zdecydowanie się od tego odcinała. Choć oczywiście zna chińskie mądrości i przysłowia, często rzuca nimi, oczywiście dla własnej korzyści i niczego więcej.

Niedługo po szóstych urodzinach Xiulan okazało się, że faktycznie ona również była syreną, ku niewypowiedzianej radości matki, która odtąd zabierała ją w różne miejsca gdzie mogła zażywać kąpieli, w końcu plaż i ustronnych zatok tam nie brakuje. Dara stałą się dużo bardziej wylewna w uczuciach niż wcześniej. Niestety małżeństwo jej rodziców miało nie przetrwać, Cheng nie był w stanie znieść temperamentu i wybuchów gniewu Dary, gdy coś szło nie po jej myśli. Dara przeniosła się do Bangkoku, a Cheng razem z córką został w Hong Kongu ze względu na rozszerzanie zakresu swoich interesów. Życie w tym mieście ukształtował charakter dziewczyny na wielu płaszczyznach. To właśnie tam dziesięcioletnia wówczas Xiulan miała po raz pierwszy styczność z kulturą zachodnią, a właściwie specyficzną mieszanką chińskich i zachodnich zwyczajów, którymi przesiąkła, i którym hołduje do dziś, tam również nauczyła się angielskiego. Do dzisiaj lubi to miasto, uważa, że łączy w sobie najlepsze z dwóch światów. Dorastając, podłapała hazardową żyłkę, do tej pory zostało jej zamiłowanie do pokera. Tam też, już po rozpoczęciu formalnej nauki magii w szkółce kościelnej i jej magiczne umiejętności zaczęły się rozwijać, po raz pierwszy zauważyła, jak słabi w porównaniu do niej i innych posługujących się magią, są zwykli, nie magiczni śmiertelnicy. Podatni na każda jej sugestię, a w wodzie niemalże bezbronni. Coraz częściej w jej głowie pojawiało się pytanie, dlaczego to tak słabe istoty, dzieci Adama, mają rządzić na Ziemi, a to oni muszą się ukrywać. Z upływem lat coraz mniej się jej ten stan rzeczy podobał. Tak samo jak fakt, że to mężczyźni zajmują ważne stanowiska dużo częściej niż kobiety, mimo, że często nie grzeszą inteligencją, tak jak im się wydaje. Napędzana takimi myślami Xiulan przykładała się mocno do nauk magicznych, chcąc posiąść jak najwięcej umiejętności i pokazać się od jak najlepszej strony. Wiedziała, że musi się wyróżniać, by móc osiągnąć to na co ma ochotę. Jak wiele innych azjatyckich dzieci poznała również tajniki sztuk walki, w tym wypadku kung-fu. Taka aktywność ruchowa wydawała się być najrozsądniejsza. Nie oznacza to oczywiście, że jak typowa nastolatka nie korzystała z różnych rozrywek, których akurat w Hong Kongu było pod dostatkiem. Nigdy jednak nie zrobiła nic na tyle nierozważnego by zagroziło to jej pozycji jaką starała sobie wypracować pilną nauką w szkole. Jedną z rozrywek było na przykład uleganie jej syrenim instynktom. W przeludnionym mieście, pełnym turystów, gdzie miejscowe władze kolonialne średnio zwracały uwagę na każde jedno zaginięcie w mieście, był to prawdziwy raj. Wyprzedzając nieco fakty, po przyjeździe do Stanów Zjednoczonych stała się dużo bardziej ostrożna. Często wypływała daleko, na wody należące do innego stanu jak New Hampshire, a nawet Kanady. Posiadała własną sporych rozmiarów łódź typu cruiser, nazwaną Sea Empress, która wypływa daleko w morze, chcąc ograniczyć liczbę ciekawskich oczu obserwujących jej przemianę. Niestety w 1984 uderzyła o wystające skały rufą łodzi. Uszkodzenia okazały się być na tyle poważne, że łódź do niczego się nie nadawała. Oczywiście zamówiła kolejną, większą od poprzedniej o nazwie Sea Empress II, jednak na realizację trzeba trochę poczekać, inni bogaci byli przed nią. No, ale wracając…

Do Hellridge trafiła kiedy miała siedemnaście lat, razem z ojcem, na wezwanie tej części rodziny, która już tam przebywała. I to właśnie tam skończyła ostatni rok swojej edukacji w szkółce kościelnej. Cheng również tam otworzył chińskie Spa, swojej sieci o nazwie Beijing Paradise, w którym można zaznać relaksu korzystając z mądrości Wschodu w tej dziedzinie jak i poradzić się w kwestiach dotyczących leczenia chińską medycyną. Tuż po ukończeniu nauki, Xiulan również tam pracowała zaczynając od najniższego stanowiska, by poznać to miejsce od podszewki. Dzięki temu również sama robi niezłe masaże, relaksacyjne oczywiście!

W wolnych chwilach oddawała się poszerzaniu wiedzy na tematy jakie ją interesowały jak historia antyczna, czy też takie, które były silną jak i tradycyjną stroną jej rodziny jak alchemia. Tutaj również miała ambicje by być najlepszą więc przykładała się mocno do nauki, by obydwa rzemiosła opanować tak dobrze jak to będzie tylko możliwe. Słowa ojca, o potędze umysłu i magii mentalnej również obijały się jej po głowie i to w niej wykazywała całkiem spore talenty, nawet nieco większe niż tradycja w jej rodzinie nakazywałaby. Różnica nie była znacząca, ale zawsze była na korzyść iluzji, która zdawała się być jej naturalnym talentem, jeszcze większym niż ten u Chenga. Poza siedzeniem w książkach opanowała również grę w szachy, która miała oczyć ją zarówno cierpliwości, z czym jako syrena miewała problemy, jak i logicznego myślenia. Z perspektywy czasu musi przyznać, że zdecydowanie się to przydało. Kiedy doszła już do momentu, że pełniła funkcje właścicielki ośrodka Spa (ojciec przepisał na nią ten konkretny w Hellridge), w 1979 roku korzystając z rodzinnych funduszy otworzyła chińską herbaciarnie o nazwę Dragon Queen, która posiadała szeroki wybór herbat, a z czasem również i ciast, zarówno chińskich jak i tych zachodnich. Organizowane są również pokazy i kursy tradycyjnego parzenia herbaty. Trzeba przyznać, że traktuje herbaciarnie jak własne dziecko, z którego jest niezmiernie wręcz dumna. W zabezpieczonych podziemiach tego lokalu znajduje się jej pracownia alchemiczna. Tak samo dumna jest z własnych zdolności magicznych czy znajomości, choć hobbystycznej, historii antycznej zarówno europejskiej jak i bliskowschodniej czy chińskiej, łącznie z legendami i wierzeniami.

W 1980 roku jej ojciec wrócił do Hong Kongu by czuwać nad interesami, prowadzenie ich na odległość nie było praktyczne na dłuższą metę, informacje dochodziły do niego często ze zbyt wielkim opóźnieniem. Xiulan odnowiła również w tej dekadzie kontakt z matką, i nawet kilkukrotnie udawała się w odwiedziny do rodziców do Tajlandii i Hong Kongu. Mimo, że nie byli razem to obydwoje rodziców było dumnych z pewnej siebie córki, która wysoko mierzy i znajduje się na pograniczu obydwu kultur. Matka była również dumna z tego, że Xiulan w pełni akceptuje bycie syreną i nie ucieka od tego. W trakcie jednego z takich pobytów zrobiła sobie duży tatuaż na plecach przedstawiający atakującego węża, siedzącego tygrysa i otaczające je kwiaty orchidei.
W roku 1982 nie sposób nie wspomnieć o wydarzeniu, które zapoczątkowało jej obecność w Kowenie Nocy - po otrzymaniu do swojej herbaciarni tajemniczego zaproszenia napisanego na pergaminie podpisanego: 師傅- shifu - Mistrz, zaintrygowana, udała się na spotkanie o wyznaczonym miejscu i czasie. Ku swojemu zdziwieniu zobaczyła tam białego mężczyznę, który przedstawił się jako James. Stwierdził, że obserwuje jej poczynania od dłuższego czasu i mam jej do powiedzenia kilka rzeczy. To właśnie wtedy usłyszała po raz pierwszy o Kowenie Nocy.  Była zafascynowana tym co usłyszała. Dopiero wtedy otrzymała od shifu Jamesa zaproszenie na spotkanie Kowenu Nocy następnego dnia.

Rok 1984 to dla Xiulan rok intensywnych starań, w tym i nawiązywania relacji, jak i zakulisowych gier, po to by przyczynić się do tego, aby rodzina Yimu stała się częścią Kręgu, jednocześnie walcząc o to, by siła kobiet została doceniona. Mieszkając w Maywater stara się żyć w dobrej komitywie z lokalnymi mieszkańcami. Do tego stopnia, że ludziom, którzy mieliby problem z jej imieniem, np prostym rybakom przedstawia się jako Kaylee. Nigdy też nie wybiera sobie na ofiarę swoich wodnych zabaw mieszkańców czy turystów tu przybywających. Ukrywa swoją syrenią tożsamość przed mieszkańcami Maywater, co więcej wychodząc z założenia, że najciemniej pod latarnią, chętnie dokłada się finansowo do małych lokalnych wydarzeń jak na przykład festyny czy wydarzenia związane z rybołóstwem, chcąc by miejscowi widzieli w niej postać pozytywną dla ich społeczności, nawet jeżeli orientalną, egzotyczną, czy też dziwną.

Na początku roku 1984 miał miejsce jej wypadek na łodzi. Sama znalazła się w wodzie i co dziwne dopiero wtedy straciła przytomność, choć nigdy wcześniej się to jej nie przytrafiło. Wtedy ujawniła się jej Lilith w trakcie gdy była nieprzytomna. Jako naga kobieta o długich, czarnych włosach i wzięła ją w swoje objęcia. Od tego momentu minął już prawie rok i Xiulan zdążyła awansować w hierarchii Kowenu na eklezjastę.