Bardzo wysoki i szczupły mężczyzna, który już na pierwszy rzut oka wydaje się wyniosły. Jego skronie pokrywa lekka siwizna, przebijająca się spomiędzy popielatych włosów. Ostre rysy szczęki współgrają z drucianymi okularami, zawsze osadzonymi na czubku jego nosa.
Hector od najmłodszych lat zajmował się historią, ze szczególnym uwzględnieniem historii magicznej oraz teologii. Obecnie ma tytuł Alfy i Omegi, a przez wiele lat wykładał w Tajnych Kompletach, aż w końcu został mianowany rektorem wydziału. Nestorem rodu został pod koniec 1984 roku, po śmierci swojego brata bliźniaka Heanforda, z którym od niepamiętnych czasów konkurował. Od tamtej pory pełni także rolę opiekuna Starej Biblioteki.

Starsza niska kobieta o białych włosach, która, chociaż porusza się o lasce, wydaje się w pełni sił. Jej znakiem rozpoznawczym jest krwisto czerwona szminka i czarny kapelusz z dużym rondem, który nosi niezależnie od pogody. Delores wyszła za mąż dość młodo, za mężczyznę spoza Kręgu, który przyjął jej nazwisko w myśl utrzymania magicznej tradycji. Od blisko 50 lat pozostaje wdową, choć znana jest z tego, że publicznie nie uroniła ani jednej łzy na pogrzebie własnego męża. Kobieta ma wielki szacunek zarówno do swojego nazwiska, jak i całego Kręgu, najczęściej z wzajemnością, z racji tego, że pozostaje najstarszą głową rodów w Hellridge.

Pomimo swojego wieku Saul wciąż imponuje sylwetką, barczystymi ramionami, swoim wzrostem, a punktem rozpoznawczym jest harde, nieustępliwe spojrzenie, które przez niektórych odbierane jest jako oceniające. Ciemnobrązowe włosy przeplecione są pasmami siwizny, a szczęka przyprószona lekkim, dwudniowym zarostem. Saul krok ma pewny, zdecydowany i długi, nawet jeśli nie przywiązuje uwagi do panującej mody.
Jako najstarszy z rodzeństwa wychowany został w duchu rodzinnej tradycji i od lat pełni funkcję jej strażnika. Nie należy do osób najprzyjemniejszych, jest osobą nieustępliwą i bezkompromisową, ale jednocześnie bardzo słowną. Można mieć w nim lojalnego sprzymierzeńca, albo zawziętego wroga – nie ma niczego pomiędzy.

Przysadzisty niski mężczyzna o zawsze rumianej twarzy i sumiastym wąsie, który słynie ze swoich niewybrednych żartów. Bobby nie przywiązuje szczególnej wagi do swojego wyglądu, ale zawsze spotkać go można ze srebrną piersiówką — najczęściej wypełnioną dobrą whisky. Jest człowiekiem raczej ugodowym o wysokim poczuciu honoru własnego i swojej rodziny — nigdy nie pozwala na żadne podśmiewanie się z Cavanagh i jest gotów walczyć choćby na gołe pięści. Bobby ma całkowity zakaz wstępu do kasyn na terenie całych Stanów Zjednoczonych i Monako.

Starszy mężczyzna o ciemnych siwych włosach i przyjemnej aparycji, na pierwszy rzut oka niewyróżniającej się z tłumu. Jest wyjątkowo spokojnym i bardzo kulturalnym mężczyzną, który zawsze stronił od dzielenia się w gazetach swoim życiem prywatnym. Został wdowcem w bardzo młodym wieku — niedługo po ukończeniu 25. roku życia. Nie ożenił się drugi raz i często jest widywany na grobie swojej małżonki na magicznym cmentarzu.
Prywatnie Luis uprawia dużo sportu i propaguje aktywność fizyczną w Hellridge.

Bernarda można rozpoznać po grubych jak denka butelek okularach i wyjątkowo ciemnych włosach — nienaturalnych wręcz dla jego wieku. To przeciętnego wzrostu mężczyzna rzadko wyściubiający nosa ze sklepu Faustów. Znany wynalazca, który na swoim koncie ma wynalezienie magicznej lupy oraz stworzenie przenośnego zegara astronomicznego. Mężczyzna nigdy się nie ożenił, ale na jego temat w młodości krążyły nieprzyjemne plotki, jakoby miał mieć romans z własną kuzynką.

Mężczyzna o długich jasnych włosach, zawsze związanych w kucyk i koziej bródce, wystylizowanej w szpic. W młodości studiował archeologię, ale obowiązki rodzinne skutecznie powstrzymały go przed kontynuacją kariery, jako że szybko zaangażował się w działanie rodzinnego biznesu. Najczęściej można go spotkać w country clubie, gdzie wita najmożniejszych gości, ubrany w jasny klasyczny garnitur. To pasjonat jazdy konnej, który wygrywał lokalne konkursy.

Na pierwszy rzut oka Rohan nie wyróżnia się na tle innych mężczyzn w podobnym mu wieku absolutnie niczym. Jego popielato-brązowe włosy mocno zlewają się z typową dla siebie flanelową koszulą, którą zawsze nosi. Najczęściej można zobaczyć go podrapanym, najprawdopodobniej przez barghesty, które hoduje. Znany jest z tego, że wyjątkowo rzadko się odzywa, najczęściej jedynie wzdychając ciężko na niepasujące mu kwestie ustalane w Kręgu.

Chluba rodziny. Wybitny malarz Felix L'Orfevre swoją sławę zyskał daleko poza granicami Hellridge, a jego dzieła są wystawiane w najlepszych galeriach w całych wschodnich Stanach Zjednoczonych. Wyjątkowa aparycja wysokiego mężczyzny o podkręconym eleganckim wąsie i przenikliwie niebieskich oczach często pojawia się w gazetach. Zajmujący się głównie impresjonizmem ze szczególnym uwzględnieniem motywów piekielnych, z przyjemnością obejmuje mecenat nad młodszymi artystami, wielokrotnie prowadząc ich prosto ku wielkiej sławy.  

O starej O'Ridley nikt nie ośmielił się powiedzieć złego słowa. To tyczy się też nawet najbardziej zagorzałych przeciwników rodziny. Wzbudzająca ogromny szacunek starsza znachorka znana jest ze swoich dokonań w dziedzinie zielarstwa. Zawsze zgarbiona, o twarzy miłej i rumianej, sprawuje dobrą opiekę nad wszystkimi członkami rodziny, gotowa, by  służyć im radą. Powszechnie wiadomo, że jeśli Veronica O'Ridley nie pomoże — nie zrobi tego nawet sam Lucyfer.  

Przystojny mężczyzna o kanciastym nosie i wiecznie przyklejonym do twarzy dziwnym uśmieszku, mogącym wzbudzać pewne wątpliwości wobec jego moralności. Znany jest ze swojej aktorskiej przeszłości casanovy, w latach młodości Alberta często pisano o nim w gazetach. Ostatecznie porzucił karierę aktorską na rzecz reżyserii i zaczął pełnić funkcję dyrektora rodzinnego teatru. Ożenił się bardzo późno z dużo młodszą od siebie kobietą. 

Zawsze lekko poparzony przez słońce, łysiejący siwy starzec, jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych osób w całej magicznej społeczności. Barty uczestniczy w każdej mszy i sabacie, najczęściej zajmując wraz z rodziną miejsca w pierwszym rzędzie. Co ciekawe, zawsze pachnie ziemią, niezależnie od tego, czy ma na sobie ogrodniczki, czy odświętny garnitur. Chociaż młodzież lubi naśmiewać się, że słoma wystaje mu z butów - mężczyzna cieszy się znacznym szacunkiem społeczeństwa Hellridge.

Emiliano słynie ze swojego włoskiego akcentu oraz faktu, że niezależnie od pory dnia i okoliczności można zobaczyć go w garniturze, najczęściej z cygarem w ustach. To dość niski mężczyzna, mówiący w bardzo ekspresyjny sposób. W młodości był wielokrotnie skazywany za rozboje, kradzieże i haracze, jednak od wielu lat zdaje się unikać bezpośrednich konfliktów z prawem. Niektórzy członkowie jego rodziny wiedzą, że jego ciało pokrywają tatuaże, a sam Emiliano pasjonuje się grą na skrzypcach, podobnie jak jego przodkowie.

Zawsze ubrany w pasiastą koszulkę mężczyzna pomimo dość nieprzyjemnej aparycji nie ma wielu wrogów w Saint Fall. Pomiędzy jego wargami zawsze znaleźć można fajkę, a liczne blizny nabyte w trakcie morskich wojaży aż zachęcają do wysłuchania mrożących krew w żyłach historii, które zresztą Sander chętnie opowiada, zwłaszcza młodszemu pokoleniu.

To piękna kobieta po 60tce, którą niezależnie od pory dnia można spotkać na wysokich obcasach, w eleganckiej garsonce. Genevive skończyła studia prawnicze z wyróżnieniem i szybko zdobyła doświadczenie, ostatecznie stając się jednym z najbardziej rozpoznawalnych adwokatów zarówno w magicznym, jak i niemagicznym świecie na terenie całego Maine. Szybko została wdową, po czym wróciła do swojego nazwiska panieńskiego. Tytuł matrony otrzymała od swojego ojca kilka lat temu i od tamtej pory godzi obowiązki rodzinne z czynną pracą.

Już na pierwszy rzut oka można stwierdzić, że Arthur Williamson to mężczyzna, który przywykł do wydawania rozkazów, w zamian oczekując posłuszeństwa. Ciemnowłosy, krótko ostrzyżony, dobrze zbudowany i zwykle kojarzony z mundurem Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych — Arthur nosi się w charakterystyczny dla wieloletniego żołnierza sposób. Jest oszczędny w słowach, precyzyjny w gestach i posiada trudny do odgadnięcia wyraz twarzy; w tłumie nie rzuca się w oczy, ale w bezpośrednim kontakcie bez trudu zaskarbia całą uwagę. W armii służy odkąd wkroczył w dorosłość i przez lata piął się po szczeblach militarnej kariery, dziś mogąc poszczycić się stopniem generała brygady.

Zawsze elegancki i zadbany. Cechuje go opanowanie — na spotkaniach Kręgu nigdy nie poniosły go emocje. Jak na arcykapłana przystało, jest gorliwym wyznawcą Lucyfera i również nie brak mu charyzmy. Jego kazania zawsze zbierają ogromną liczbę wiernych. Służbę kapłańską zaczął od razu po ukończeniu edukacji średniej. Od tamtego czasu z każdym rokiem piął się w górę kościelnej hierarchii. Bezdyskusyjnie pomogło mu w tym nazwisko, ale ku jego rozczarowaniu na razie nie doczekał się nadal stanowiska katedralnego kardynała.

Reginhard Duer za młodu był niezwykle przystojnym mężczyzną. Mówi się, że w latach 30 XX wieku ustalił kanon piękna wśród czarowników. Teraz po jego urodzie została jedynie wciąż trzymająca się, schludnie ułożona i bardzo gęsta fryzura, obecnie składająca się z siwych włosów. Reginhard od zawsze rozpieszczany był przez dolary swojego ojca. Zastanawiający jest fakt, jak osoba, która nigdy nie poznała wartości pieniądza, tak dobrze potrafiła nim zarządzać. Jest stałym bywalcem Country Clubu, w którym widywany jest zawsze z drogim cygarem. Ma również bardzo konserwatywne poglądy i uważa, że kobieta nie powinna pracować. Za jego urzędu, jako przewodniczący rady, nie było w niej żadnej kobiety, a gdy zdarzyła się w jakiejś innej komórce, padała ona ofiarą seksistowskich komentarzy z jego strony. Tytuł nestora otrzymał po śmierci ojca.

Prudence jest starą i zgorzkniałą kobietą. Cechuje ją doza arogancji i poczucia wyższości, szczególnie przed mężczyznami. Reumatyzm uniemożliwił jej dalsze sprawne pisanie na maszynie, dlatego odeszła od praktycznej pracy w wydawnictwie, ale dalej koordynuje ich pracowników. Dała się poznać jako koszmarna szefowa, ale niektórzy uważają, że jeśli wykona się pracę według jej wizji, potrafi być niezwykle miła. Nestor Harrisów była młodą i aspirującą poetką. Studiowała potem literaturę na Uniwersytecie w Bostonie, ale nie zdecydowała się na karierę akademicką. Do trzydziestego roku życia udało jej się wydać cztery tomiki poezji, które były bardzo popularne w magicznym Deadberry, ale z biegiem czasu zostały zapomniane. Prudence była za to idealną dziennikarką. Miała nosa do sensacji, ale także i kłamstw, które uwielbiała ujawniać. Tytuł nestora otrzymała po ojcu, który był doskonałym teoretykiem literatury.

Ekscentryczny i wycofany mężczyzna. Niektórzy porównują go do Einsteina przez jego nietypową fryzurę, składająca się z rozczochranych siwych włosów. Trudno się z nim dogadać, często i niespodziewanie zmienia temat rozmowy, a jak próbuje coś opowiedzieć, to dodaje mnóstwo pobocznych i nic nieznaczących historii. Astronomia była jego pasją od zawsze. Przy swoim pierwszym teleskopie przesiadywał całe wieczory, próbując znaleźć wszystkie możliwe gwiazdozbiory. Ojciec wpoił mu również fanatyczną wiarę w Lucyfera, do którego wyłącznie składa swoje modły. Jest również absolwentem fizyki na Boston University. Wyższego magicznego wykształcenia nigdy nie zdobył, ale mimo to jego wiedza z zakresu nauk astronomicznych jest większa, niż niejednego profesora Tajnych Kompletów.

Wysoki i niezdrowo chudy mężczyzna, który zawsze nosi najdroższe francuskie marki, a także dba o nienaganny i schludny wygląd. Działacz równościowy, który angażuje się w ruch tolerancji dla niemagicznych. Był dzieckiem dwujęzycznym, angielskim i francuskim posługiwał się już w przedszkolu. Do zdobycia pentakla nauczył się płynnie chińskiego i włoskiego, a potem opanował jeszcze hebrajski. Przez większość dorosłego życia był nieobecny w Salem, odwiedzając inne magiczne społeczności. Tytuł nestora otrzymał po swoim wuju i wraz z tym zakończył swoją karierę dyplomaty, zaczynając działać lokalnie.

Mężczyzna średniego wzrostu z dużą wadą wzroku, którego dłonie są często poranione po pracy nad konwersacją reliktów. Można go spotkać na różnych skwerkach, gdzie na ławce z założoną nogą na nogę, czyta różne historyczne książki, w szczególności te wojenne. Historię studiował na Harvardzie, gdzie był jednym z najbardziej wybitnych studentów, kończąc z tytułem PhD. W Tajnych Kompletach Saint Fall University, zdobył poziom biegłego z historii magii. Nie poszedł nigdy jednak w karierę akademicką, ponieważ uważał, że praca przy kościelnych reliktach sprawi, że będzie pracować praktycznie z historią, a nie tylko teoretycznie. Konserwacji uczyli go ojciec i dziadek, którzy zapewnili mu wybitny start w tej profesji. Tytuł nestora uzyskał wraz ze śmiercią swojej ciotki, która wcześniej była dyrektorką Muzeum im. Bridget Bishop.

Zgarbiony i wysoki mężczyzna, który nie rozstaje się ze swoim lekarskim kitlem prawdopodobnie dlatego, iż rzadko opuszcza swój gabinet w szpitalu psychiatrycznym. Znany jest ze swojego uzależnienia od papierosów, przez które po korytarzach przytułku często rozchodzi się charakterystyczny kaszel. Rozczochrana czupryna białych włosów dalej zdobi jego głowę mimo sędziwego wieku. Jest absolwentem medycyny na Harvardzie, który niedługo później ukończył specjalizację z neurochirurgii, a następnie zaczął pracę w rodzinnym przytułku. W latach 40 i 50 XX wieku nagminnie wykonywał zabieg lobotomii. Na podstawie jego badań odnośnie tego zabiegu, udało mu się napisać długą listę publikacji naukowych, które wkrótce zapewniły mu profesurę. Tytuł nestora otrzymał po ojcu, znakomitym psychiatrze, który wcześniej kierował również rodowym przytułkiem.

Piwny brzuch, który napina zawsze za małą, poplamioną koszulę i plątanina rzadkich i siwych włosów idealnie opisuje nestora Rousseau. Dużo osób zastanawia się, jakim cudem udało mu się dożyć tak sędziwego wieku, gdy przez całe życie nie stronił od wyniszczających organizm używek, ale za to on uważa, że to one są właśnie sekretem jego długowieczności. Antoine w wieku szkolnym był prymusem. Lubił się uczyć do tego stopnia, że jako licealista zażywał amfetaminę, która trzymała go na nogach przez całą noc i pozwalała zdobywać mu coraz to kolejne szóstki z przedmiotów humanistycznych. Za czasów jego studiów na Harvardzie, gdzie uczył się filozofii, zaczął nadużywać używek coraz to bardziej, ale o dziwo w żaden sposób nie przeszkodziło mu to w zdobywaniu coraz to kolejnych stopni naukowych. Po zdobyciu tytułu PhD z nauk filozoficznych ożenił się z córką ówczesnego nestora Hudsonów, praktycznie przejmując jej majątek. Od tamtego czasu raczej rzadko zajmuje się czymś innym, niż wchodzeniem w filozoficzno-pijackie dyskusje z innymi członkami rodu. Tytuł nestora otrzymał właśnie po jednej z takich rozmów przy dużej ilości wina, gdzie jego kuzyn przegrał walkę słowną, gdy na szali był właśnie jego tytuł.

Nieposiadający lewej dłoni mężczyzna przeciętnego wzrostu na pozór może nie wzbudzać przesadnego szacunku, jako że nie dba on o swój wygląd czy prezencję. Klein już dawno powinien przejść na emeryturę, ale otwarcie twierdzi, że za bardzo by się na niej nudził. To bez wątpienia jeden z najtwardszych i najostrzejszych dowódców Czarnej Gwardii w historii Kościoła Piekieł w Hellridge. Rzadko kiedy zdarza się, aby którykolwiek z jego podwładnych śmiał mu się przeciwstawić, a jeśli już tak się dzieje — może on uznać swoją karierę za skończoną. Barnabas w młodości był czyścicielem, lecz szybko piął się po szczeblach kariery, co według plotek wynikało z jego bliskiej przyjaźni z Williamsonami.

Beatrice, z domu Munch, jest kobietą, która zna każdego nie tylko z imienia, ale i również z krótkiej notki biograficznej. To ona jest odpowiedzialna za większość organizowanych przyjęć wśród Kręgu i mówi się, że nic nie może się odbyć bez jej wyraźnej zgody. Chodzą legendy, że sprzed laty jedna kobieta próbowała zagrozić pozycji Beatrice na szczycie piramidy społecznej — od tamtej pory nie pokazuje się już publicznie.

Wyszła za nestora rodu Laffite bardzo młodo, niemal od razu utwierdzając swój wizerunek nienagannej żony i matki. Zawsze jest u jego boku w idealnie skrojonej garsonce i wyjętym z podręcznika uśmiechu. Chociaż nigdy otwarcie nie jest wroga, to jest mistrzynią obrażania kogoś tak, by ten nie miał jak odpowiedzieć na zarzuty.

Przysadzisty mężczyzna, który od lat przesadza z dobrym jedzeniem. Najczęściej widywany jest w eleganckim meloniku i nieco zbyt ciasnej koszuli, opinającej się na jego potężnym brzuchu. Pomimo nieco zabawnego wyglądu, Adams zyskał sobie poparcie zwłaszcza młodszej części społeczeństwa, wygłaszając powszechnie uznawane za liberalne poglądy, w których to mówi o wolności słowa. Pozostaje pod stałym wpływem Kręgu, który bez najmniejszych oporów korzysta z jego władzy dla własnych celów.

Dobrze zbudowany mężczyzna o ostrej szczęce i małych oczach, najczęściej ukrytych pod okularami słonecznymi typu pilotki. Pochodzi z amerykańsko-chińskiej rodziny, w której w przeszłości pojawiały się przypadki czarowników. Chociaż sam Fraser nie ma w sobie pierwiastka magii, ze względu na swoją pozycję zdaje sobie sprawę z jej istnienia w mieście i można śmiało stwierdzić, że nie jest fanem tego faktu. Mimo to pozwala swoim pracownikom na korzystanie z wyjątkowych talentów, dopóki prowadzą one do rozwiązania sprawy.

Jest to wysoki, posępny mężczyzna o wyjątkowo ostrych rysach twarzy i dziwnie jasnych oczach. Służbę Piekłom zaczął tuż po ukończeniu szkoły, a następnie piął się w hierarchii Kościoła. Swego czasu piastował stanowisko wikariusza ds. tradycji, co wynika z jego głębokiego konserwatyzmu, widocznego w trakcie każdego kazania. Jomuel miał łącznie sześć żon, a jego ostatnia wybranka zginęła w dziwnym wypadku samochodowym w grudniu 1984.

Kobieta o wyjątkowo bladej twarzy, której pomimo wieku nie imają się niemal żadne zmarszczki. Mieszkańcy Hellridge zgodnie uważają za ostoję spokoju, niemożliwą do sprowokowania albo rozwścieczenia. Usta Onoskelis zawsze zdobi czerwona szminka, a palce srebrna biżuteria. Pomimo sędziwego wieku jest osobą wyjątkowo sprawną, lubującą się w spędzaniu prywatnego czasu na koncertach muzycznych i w galeriach sztuki. Jako wikariusz prowadziła kościelny chór.

Ronald jest eleganckim mężczyzną, który aktywnie uczestniczy w życiu socjety Hellridge. Siwe włosy i wyjątkowo jasne niebieskie oczy są jego znakiem rozpoznawczym, zaraz obok przepięknej małżonki, w przeszłości wygrywającej konkursy Miss Piękności. W młodości pracował jako delegat Kręgu w Salem, a następnie pełnił funkcje przewodniczącego tamtejszej rady. Zostając nestorem, zrezygnował z jakichkolwiek funkcji politycznych, aż do teraz gdy zdecydował się zrezygnować z funkcji na rzecz kandydowania na burmistrza Saint Fall.

Zawsze ubrana w kolorowe garsonki kobieta jest kimś na rodzaj dobrej ciotki wszystkich magicznych dzieci. Stanowisko dyrektorki szkółki niedzielnej pełni już od blisko 20 lat i ani myśli o przejściu na emeryturę. Za jej kadencji szkółka bardzo się rozwinęła, a sama Silence znacząco poprawiła nie tylko jej wyposażenie, ale także poziom nauczania, dostosowując go do dzieci niepochodzących z magicznych rodzin. Z jej ust ciężko jest ściągnąć przyjacielski uśmiech, a jej pracownicy zgodnie twierdzą, że jest niezastąpioną szefową.

W miasteczku wszyscy zgodnie twierdzą, że stara Stone oszalała. Najstarsza kobieta w mieście obchodziła niedawno swoje 114 urodziny i nikomu nie wydaje się, aby szykowała się do grobu. Theodosia znana jest ze swoich wariackich wypowiedzi, w których to twierdzi, że duszę jej brata porwały czarownice, a na nią samą rzucono klątwę, przez którą nigdy nie znalazła sobie męża. Wszyscy jednak patrzą na nią ze znacznym przymrużeniem oka — nawet czarownicy, których owe obelgi dotyczą.

Wesley był dobrze zbudowanym starszym mężczyzną o szerokiej szczęce i często niedogolonym zaroście. Najczęściej zobaczyć go można było ze strzelbą w myśliwskim kapeluszu, jako że znacznie bardziej od obrad politycznych wolał polować — podobnie jak cała jego rodzina. Był mężczyzną nieustępliwym, upartym i krzykliwym. Znana jest legenda, że paręnaście lat temu w trakcie jednego z polowań zaatakował go niedźwiedź, którego pokonał gołymi rękoma, kopiąc z całej siły w nos. Wesley stracił wtedy środkowy palec.

Zmarł w wyniku katastrofy w Cripple Rock 26 kwietnia 1985.

Elegancko ubrany mężczyzna rzadko kiedy widywany był w Saint Fall, a jego obecność na spotkaniach Kowenu Dnia była czymś szczególnym. Na oko wyglądający na około 60 lat, poruszał się o złotej lasce z głową kozła, roztaczał wokół siebie dziwny spokój. Zawsze nosił obrączkę, którą nierzadko bawi się, obracając między palcami. Wiadomo o nim tyle, że przed laty służył jako kapłan w Salem, ale odszedł z hierarchii Kościoła. Pełnił funkcję Prefekta Kowenu Dnia.

Zmarł podczas rzucania rytuału otwarcia piekieł w Cripple Rock 26 kwietnia 1985. Jest to wiedza znana tylko Kowenowi Dnia.

To wysoka kobieta, która zjawiała się zawsze niepostrzeżenie do tego stopnia, że nieraz ciężko jest zauważyć jej obecność. Pomimo stosunkowo młodego wieku, oscylującego gdzieś na 40-45 lat (jej dokładna data urodzenia nie jest znana) wzbudzała wokół siebie ogromny szacunek, nierzadko obdarzając obecnych wymownym milczeniem. Jej blada skóra kontrastowała z czarnymi jak heban oczami. O dziwo, miała ona wyjątkowo przyjemny, niemal melancholijny głos. Pełniła funkcję Prefekta Kowenu Nocy.

Zmarła w pojedynku z Gorsou 26 kwietnia 1985. Jest to wiedza znana tylko Kowenom.