Rozszczepieńcy

Ta wyjątkowa odmienność przez wiele lat traktowana była za chorobę psychiczną, dlatego, że obdarzone nią jednostki miały tendencje do epizodów dysocjacyjnych. Identyfikacja dokładnej przyczyny tego schorzenia nastąpiła dopiero w XVIII wieku wraz z rozwojem medycyny magicznej. Zaobserwowano, że niektóre osoby, których dotykają podobne zaburzenia, opowiadają o poczuciu, jakby odsuwały się od własnego ciała, a ich dusza zaczynała przemieszczać się poza nim. Wkrótce odkryto, że w rzeczywistości są oni w stanie obserwować sytuacje, do których w teorii nie mają dostępu.

Poprzez szereg badań wyodrębniono w końcu kolejną anomalię w kodzie genetycznym, a osoby obdarzone nią zaczęto nazywać rozszczepieńcami.

Rozszczepieńcy poprzez wieloletni trening swojej woli są w stanie kontrolować postrzeganie świata zewnętrznego spoza własnego fizycznego ciała. Mają umiejętność poruszania się, obserwowania, a nawet komunikowania z innymi ludźmi lub zwierzętami. Eksterioryzacja odbywa się poprzez wyjątkową koncentrację w całkowitym spokoju. Ciało rozszczepieńca musi mieć komfort i bezpieczeństwo, dlatego, że ten nie jest w stanie panować nad nim w trakcie podróży astralnej. W sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia ciałem powinien opiekować się ktoś, kto nie dopuści do ataku na nie. W innym przypadku istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że dusza nie będzie w stanie wrócić do swojego ciała.

Osoby dotknięte tą odmiennością, które mają niską odporność psychiczną i słabą wolę, często rozwijają u siebie wrażenie ciągłego przebywania poza ciałem, co prowadzić może do podejmowania przez nie ryzyka, które w sytuacji eksterioryzacji nie miałoby na nie wpływu. Przez lata zdarzały się przypadki, że osoby, które dopiero rozpoczynały pracę nad własnymi umiejętnościami, a szybko stawali się zbyt ich pewni, mieli tendencje do wykonywania ekstremalnych wyczynów, często kończących się śmiercią.

W momencie opuszczania ciała ruch oczu odsłania ich białko, a ciało sztywnieje. Usta otwierają się, umożliwiając swobodne wyjście duszy z ciała. Ta jest w stanie swobodnie przemieszczać się po okolicy, a w przypadku wysoko rozwiniętych umiejętności — nawet przybierać widoczną formę.

Odmienność jest recesywna. Oznacza to, że w znanej rodzinie nie muszą występować podobne przypadki, choć zwiększa to szanse na posiadanie owej odmienności.

MECHANIKA ROZSZCZEPIEŃCA

Rozszczepieńcy ze względu na swoje umiejętności otrzymują na start dodatkowe 2 punkty do statystyki talentu.

Samo wykorzystanie umiejętności przez rozszczepieńca jest dość męczące psychicznie i fizycznie, przez co rozszczepieńcy po opuszczeniu ciała przez około tydzień odczuwają silne bóle głowy i wrażenie odsuwania się od samego siebie.

Rozszczepieńcy są w stanie dostrzec obecność dusz w pobliżu, ale nie potrafią się z nimi komunikować, ani ich zidentyfikować.

EKSTERIORYZACJA

Aby dokonać eksterioryzacji, należy do swojej statystyki siły woli dodać wynik rzutu kością k100 i odnieść się do poniższej tabeli. Przed dokonaniem rzutu należy wskazać, do którego z progów się dąży. W przypadku przekroczenia progu — rozszczepienie jest udane, ale tylko na wybranym poziomie. W przypadku wyrzucenia wyniku niższego należy podzielić go przez 2, a następnie odnieść się do progu umieszczonego w tabeli (zaokrąglając w górę).

ROZPOZNANIE ROZSZCZEPIEŃCA

Medium są w stanie wykryć obecność duszy poza ciałem w pobliżu, ale nie potrafią zidentyfikować jej właściciela.

Postacie, które posiadają minimum II poziom zdolności talentu tropienia, są w stanie wyczuć obecność duszy tylko z pomocą rzutu spornego. W tym celu należy zsumować moc eksterioryzacji rozszczepieńca ze statystyką skupienia oraz rzutem kością k100. W przypadku przekroczenia progu postać wykrywająca może wyczuć obecność duszy pobliżu, ale nie jest w stanie zidentyfikować jej właściciela.

DYSOCJACJA

Uwaga! Z powyższych mechanik można zrezygnować w prywatnych wątkach za zgodą obydwu graczy, jednak nie należy prowadzić rozgrywek jej zaprzeczających.

---